"Şiire, sanata karşı duyduğu meftunluğu biz yeni adamlar duyamaz hatta tasavvur bile edemeyiz."
Ömer Seyfettin
Miras
Sayfa 211 - Can YayınlarıKitabı okudu
miras
Bahçenin nihayetinde, kara çamlar arasında yaptırdığı kütüphane, sanki gizli bir mabetçik... Gününün yarıdan ziyadesi burada geçer. Kitapların tozunu alır. Ciltleri okşar.
Sayfa 131 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
miras
İnsanın kendi nefsinden nefret etmesi kadar dünyada azap verici bir şey yoktur!
Sayfa 130 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
miras
İnsanın kendi nefsinden nefret etmesi kadar dünyada azap verici bir şey yoktur, sanıyorum! Yıllarca rollerine, yalanlarına aldandığımız bir arkadaştan -adiliğini, alçaklığını sezince- hemen ayrılırız.Aşkta da böyle... Mabut gibi taptığımız vücudun bir lekesini keşfedince birdenbire soğur, hatta ona düşman kesiliriz.Fakat kendimize... Ne yapabiliriz? Hiç! Ahlak telakkisinin ruhumuzda tutuşturduğu "iyilik, doğruluk, güzellik" ideali yavaş yavaş kararır.Bu üç alevli erirsen meşale sönünce artık karanlık bir çöle düşeriz.Hayvanlaşırız.Halbuki hayvanlık ne kederli bir yaşayıştır! Mefhumsuz, gayesiz, muhabbetsiz, mukaddesatsız bir hayat! "İyi" yok, "doğru" yok, "güzel" yok... İşte bugün benim de ruhumdaki ilahi meşale söndü.
Sayfa 125Kitabı okudu
miras
Ben söylerken derin bir hayretle, şaşkın bir meftuniyetle yüzüme bakıyordu.Zavallı, karşısındaki mahlukun ne alçak şey olduğunu anlayamadı.
Sayfa 132Kitabı okudu