Ağlar mısın günahıma gözlerim,
Ömrüm gelip geçti, bilmedim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dünya hayatı oyun ve eğlenceden ibaret. İşte geldik gidiyoruz...
Sayfa 138 - Dergah yayınları
Ama nasıl şükrediyorum Tanrı’ya, varımı yoğumu bana aracısız vermiş, beni yalnız kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum ona gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım: Onunla bitsin ömrüm!
Sayfa 115
Benim minicik dünyam burası işte...
İş'tir dünyalık rızık koşuşturmalarıdır şudur budur vs vs geri kalan ömrüm burada geçer...
Buraya boydan boya uzanır kafamı, koltuğun yükseltisine koyar.
Kitabımı burada okurum, belgesellerimi burada izlerim..
Bütün içsel tevekkül ve tahayyüllere burada dalarım...
Orada dünyanın en mutlu ve huzurlu insanı olurum...
Onu çamaşır kurutma askısından yaptım..
Üstüne büyük kalın nevresim serdim..
Bazen nevresimin tüm eteklerini salar küçücük yerde karanlığın içerisinde kalırım..
O zaman minik küçük bir sinema salonu gibi olur...
İşte ben, dünyanın tüm kirliliğinden, kötülüğünden bu oyuğun içine kaçar saklanırım...
Henüz gencim Zacharıus Usta :)) ama sen de hemen pes etme ⸙
~
❝
—Varlığımı dünyaya dağıttığıma göre yaşayacak ne kadar ömrüm kaldı artık!
❞
~
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ey ömrüm istediğin kadar uza ..
Hep bir tabut ağırlığı duyacaksın sırtında ..
Hınçla ,inatla taşıyarak onu …
Bu deli eylül, bu yelkovan kuşu, sabır akşamları
Sabah olsun geçer geçer bu zulüm
Bir kapıyı açar, sokaklara vurur
Yürür gidersin ömrüm
Yılların kucağında uyur uyanır
Güler geçersin...
Hüsnü Arkan
Hayata benzeyen sözler ettim kime rastladıysam
Kime baktıysam: birden acıyla bozkır ömrüm.
Bu kaçıncı düğüm atılan bana, bu nasıl böyle küf?
Söyle: artık ne, bu harabe kime?
Sayfa 65 - Everest
Korkuları aşmak için can atan gönlüm,
Bir sahil kıyısında bekler şimdi.
Keskin keskin ileriye bakan gözlerim,
Görür de söylemez artık geleceği.
Kendi içimde ki savaşta yorgunum şimdi.
Sarmış puslu bir hava çehremi,
Göğsüm de büyütürüm matemi,
Gözümden düşmeyen katreler,
Gökyüzünden gönlüme yağar şimdi.
İşin aslı astarı varmış, kalmadı ki bir önemi.
Ömrüm şahit olmuşken benimsemişim gerçeği,
Gönlümün kalmadı artık takati,
Bir sultan kapısında bende olmak ister şimdi.
Kuyuların var çekersin dedi birisi,
Gönül sahibiydi farkında mı değildi ?
Bir cami avlusunda kalmadı cismi,
Aradığı insanın her demde kendisi değil miydi ?
‘biz yalnız kuş
Kuş kuş iken kendisine bir yuva, bir hayat kurmuş. Ya biz neyin necisiyiz?
Sayfa 119 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu