Cahit Sıtkı Tarancı’nın hiçbir akıma bağlı olmaksızın kendine özgü üslubuyla yazdığı bütün şiirlerinin toplandığı kitap, Öncekiler (Ömrümde Sükut’tan önce yayınlanan ve kitaplarına girmeyenler), Ömrümde Sükût, Aradakiler (Ömrümde Sükut’tan sonra ve Düşten Güzel’den önce yayınlanan ve kitaplarına girmeyenler), Otuz Beş Yaş, Düşten Güzel, Sonrakiler (Düşten Güzel’den sonra çıkanlar) ve Çeviri Şiirlerden oluşmaktadır. Kitabın girişinde şiir üstüne değişik tarihli üç konuşması, bir mektubu ve bir yazısına da yer verilmiştir.
Yazısında “Şair, şiirinin istediği vezni keşfedebilen adamdır. Hece vezniyle yazılmış öyle şiirler vardır ki, okurken ‘Keşke, serbest vezinle yazılsaydı’ deriz. Buna karşılık serbest vezinle yazılmış öyle şiirler vardır ki: ‘Benim vezinli kafiyeli yazılmam gerekirdi’ diye bar bar bağırır. … bir vezne saplanıp kalmak her bitkinin her toprakta yetişebileceğini ileri sürmekten farksızdır” diyerek şiir ölçüleri hakkındaki görüşünü belirtmiştir.
