Otuz Beş Yaş şiiri ile bildiğimiz, yolun yarısı eder dese de henüz kırk altısında yitirdiğimiz şair Cahit Sıtkı... Ölüm diye diye ölüme giden, aynaları kendisine düşman bilen bir isim...
"Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?"
Kendisini hep Memleket İsterim ile hatırlarım. Memleket deyince aklıma gelenim benim.
Maziyi yâda daldığım zaman,
Nas'l olur da bilmem ki bazan,
Hafızam durur, kaybolur yollar;
Ve sonra birden içime dolar,
Daire gibi genişler sükût,
Der: «İçimde kal, hepsini unut.»!
Ve böylece bu ömür, bu ömür her dakika,
Bir buz parçası gibi kendinden eriyecek.
Semâda yıldızlardan, yerde kurtlardan başka,
Yaşayıp öldüğümü kimseler bilmeyecek!