Ahmet Ümit 'in okuduğum ilk kitabı. Gerçekten muhteşemdi. Her ne kadar polisiye kitabı olsa da kitabın anlatım şekli bende tarihi kitaplar okuma arzusu oluşturdu. Ama anlatım tarzını beğenmiş olsam da içeriğini çok daha fazla beğendim.Kitabı tavsiyeler üzerine almıştım zaten ve herkesten duyduğum yorum hiç beklemediğin biri çıkacak katil olmuştu. 620 sayfalık kitabın üçte birindeyken katil tahminlerimi bi kağıda yazıp o şekilde devam etmiştim kitabı okumaya. Bi yandan umarım yanılırım diye kitabı devam ettirirken okudukça doğru yolda olduğumu da fark ediyordum. Açıkçası ben kitabın sonunda katillere neden yaptın diyemedim , birini öldürmek kimsenin haddine değil tabiki ama katillerin sebepleri de bana yeterince mâkul geldi. Dediğim gibi cinayeti onaylamıyorum sadece katilleri anlayabiliyorum. Kitapta çaresizliği, hayal kırıklığını, sevgiyi, dostluğu sonuna kadar hissettim. Okunmasını aşırı derecede tavsiye ediyorum. Kitaba polisiye diye bakılmamalı, tarih kitabı olarak bakılmamalı, dram denilmemeli daha bir çok kitap türü kategorisine konulmamalı sanki her şeyden bi parça var...Hayat gibi bi nevi...
Kitabı okurken de çok yoruldum gerçekten içerik biraz ağır geldi bana. Ama biliyorum ki olaylar bu şekilde gerçekleşmiyor olsa da günümüzde bir çok insan yaşayan ölü ..... ve ..... gibi ve malesef herkes hayatına devam edebilecek kadar güçlü değil ...... gibi.
Ve son olarak kitap bende bizzat İstanbul'daki o yapıların hepsine gitmeye ve detaylıca araştırma isteği oluşturdu . Kitabın okunmasını şiddetle tavsiye ediyorum.
