Uzun uzun susmaların vardı senin. Dalıp gitmelerin, gidip dönmeyişlerin. Oysa ben saatler hatta vaatler dolusu cümleler kurmak isterdim sana. Dinlesen, duysan kalırdın biliyorum. Ama olsun. Kaldıktan bir müddet sonra terk ederdin beni yine. Ziyanı yok, canın sağ olsun. Çünkü sen de, içinde bir yerlerde ben yoktum. Zaten bir insan, yoğun hislerle sevdiği insanın kalbinde yeterince yer bulamıyorsa kendine, ona hadi geçmiş olsun...
(Önder Deniz Çavuşlar)
sesini
bir vazonun
içindeki okyanusa
saklıyorum
-Önder Deniz Çavuşlar
"Bütün çocukluk düşleri yaşam boyu aranır ve bulunamaz. Çünkü onlar gecelerde saklanır."
Yağmuru beklerken....
Başka ne olabilir ki sevgilim, En fazla özlemekten tutuklarlar bizi.
"Mutluluklar yaşamın kaynağıdır lakin kısa sürer çünkü yaşandıkça tükenir bazı şeyler..."
Çünkü ben , en çok seni kaybettiğime ağladım!
"kalmanı istedim ben
her giden bir parça öldürmüştü zaten. "
Beni terk ettiğin yerden asıyorum gülüşümü. Ah, hatıralar! Şimdi siz de hiç yaşanmamış kadar yaralısınız.
"Kendimi baştan sona yalanlardan ibaret bir cümlenin içinde unutulmuş virgül gibi hissediyorum."
Olmayanı da zorlamayacaksın.sanırım yaşam reçetemizde bu .