Ateş'in Dursun' a gönderdiği yazının Dursun'ca kırpılmamış hali
Kitabının 263-268 nci sayfalarında Turan Dursun, benim yazdığım bir mektuptan söz ediyor. 2000 e Doğru Dergisinin, 11 Mart 1990 tarihli ve 11 sayılı nüshasında yayinladığı, Ayın yarılması ile ilgili
ayeti ele alarak "Kur'ân'da Bilim Dişı şeyler bulunduğu"nu iddiâ eden
yazısı üzerine, bir cevap hazırlayıp Dergiye gönderdim -kendine değil-
Sonrasında kendimi çocuk toplama kampında hatırlıyorum, etrafı tellerle çevriliydi. Alman askerleriyle Alman çoban köpekleri bekliyordu başımızda. Henüz yürümeyi öğrenmemiş çocuklar vardı, emekleme çağındalardı. Karınları acıkınca yeri yalarlardı... Yerdeki çer çöpü yerlerdi... Çabucak öldü onlar
Bizim bahçede asılı duran bir kova vardı. Her şey sessizliğe bürününce, onu durduğu yerden aldık: üzerinde 58 delik saydık. Kova beyazdı, yukardan bakınca onların gözüne, başında beyaz başörtüsüyle duran biri gibi görünmüştü ve onlar da ateş etmişti... Bundan keyif almışlardı...
Nina Yaroşeviç
Savaştan geriye ne kaldı bana? Mesela "yabancı" ne demek, bunu almıyor kafam, çünkü erkek kardeşimle ben, tanımadığımız insanların arasında büyüdük. Bizi, tanımadığımız insanlar kurtardı. Onlar benim için neden yabancı olsunlar ki? Bütün insanlar yakınımız. İçimde bu duyguyla yaşıyorum ben, gerçi sık sık hayal kırıklığına uğruyorum. Savaş sırasında süren yaşamla savaş olmadığı zaman sürüp giden yaşam birbirinden farklı...
Sayfa 91 - Svetlana AleksiyeviçKitabı okudu
Bizim olan kaldırımlara ayaklarını vura vura yürüyorlardı. Onlar yürüdükçe yerin bile canı yanıyormuş gibi geliyordu bana.
Sayfa 17Kitabı okudu
Duygularımı unutmak istemiyorum onlar çok kıymetli.
Sayfa 63 - Kafka