önsöz den
Boş konuşmayı üstünlük vesilesi bilen inatçı eleştirmenleri susturmaya uğraşmanın nafile bir çaba olduğunu son tecrübelerimle öğrendim. Dilin kemiği olmadığı gibi selim bir
vicdanın doğruluğuna tabi olamayan garazkar kalemler
de doğru olsun olmasın, her konuda söz karalayabilirler.
Dünyada kusursuz iş olmaz. O iddiada değilim. İyi niyete, eleştiri sanatına dayanmayan zırvaların zilleti daima çıktığı
yerlere döner.
Heybeliada, 14 Ocak 1914
Trajediden korkan zavallı kişiler, bir şeyin ayrımında olmamak ya da zaman öldürmek için -sonsuzluğu öldürmek zorundalar- okuyan bu insan gölgeleri, ya bir trajedide, ya bir komedide, ya bir romanda ya da isterseniz bir nivolada diyelim, bir erkekle, yalnızca tam bir erkekle, bir kadınla, yalnızca tam bir kadınla karşılaştıklarında kendi kendilerine sorarlar: "Ama bu yazar da nereden çıkarmış bunu!" Buna yalnızca tek bir yanıt uyar, o da "Senden değil mi?"dir. Bu yanıtı ondan, sıradan bir adamdan, karanlık bir adamdan çıkarmadığına göre, onu ona tanıtmak yararsızdır, çünkü onu insan olarak tanımıyor. Ve ona simge ya da alegori diyebiliyor.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Modern Klasikler DizisiKitabı okuyor
Ve her insan, içinde temel yedi erdemi ve karşıtı yedi erdemsizliği taşır: Kendini beğenmiştir ve alçakgönüllüdür, obur ve kanaatkârdır, kösnül ve edeplidir, kıskanç ve iyilikseverdir, cimri ve eli açıktır, tembel ve çalışkandır, öfkeli ve acı çekendir. Ve kendisinden diktatör de köle de, katil de aziz de, Kabil de Habil de yaratır.
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Modern Klasikler DizisiKitabı okuyor
"Augusto Perez sensin ha!" denecek bana. Ama hayır! Gerçek olan şu ki, bütün roman kişilerimi, yarattığım bütün kahramanları -koca bir ahali- ruhumdan, içten gerçekliğimden çıkarmış olmamdır, bizzat ben olmaları başka bir şeydir. Çünkü bizzat ben kimim? Miguel de Unamuno imzasını atan kimdir? Sahi... kişilerimden birisi, yaratıklarımdan birisi, acı çeken kahramanlarımdan birisiyim. Ve bu, sonuncu ve en içten olan ben, çok üstün olan, olağanüstü ben -ya da kendiliğinden var olan- kimdir? Tanrı bilir... Belki de bizzat Tanrı...
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Modern Klasikler DizisiKitabı okuyor
Yalnızca Önsöz.
1990'lı yıllarda Filistin adı kan, gözyaşı ve terörle anılıyordu. Günümüz dünyasında da Filistin adı kan, gözyaşı ve terörle birlikte anılıyor. Aslında 1990'lardan önce de Filistin adı kan, gözyaşı ve terörle birlikte anılıyordu. Yani Filistinliler ve Yahudiler, yıllardır devam eden bir husumeti, her geçen gün daha da şiddetlendirerek sürdürüyorlar. Anektodun bize hatırlattığı bir gerçek var. O da Osmanlı idaresinin Filistin'de bıraktığı derin izler ve bunların ne olduğunu bilmeden de bu sorunun çözümünün zorluğu...
Prof. Dr. Vahdettin EnginKitabı okuyor
Sonum geldi Olric. Kendime yeni bir önsöz yazmak istiyorum.
Oğuz Atay-Korkuyu Beklerken
"Çaresizlik kendi kendini aşamamanın durumunu değiştirememenin çaresizliğidir."
(Önsöz)
önsöz, 'Mevlana'
O Türktü, bizdendi ve bizimdir.
Hıristiyanın savmaasındanı, Musevinin havrasından, Budistin mabedinden ve nihayet mutaassıp Müslümanın mescidinden çıkıp ve onların hepsini yıkıp bizzat Tanrı ocağından başka bir şey olmayan "Gönül Evi"ni kendine ibadetgah yaptı. En büyük vecdi orada duydu ve sevgilisine hiçbir kayda bağlı olmaksızın orada taptı.
