Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
72 syf.
10/10 puan verdi
Mussolini ile birlikte İtalyanın Tarihi adlı kitaba önsöz yazan Henry De Regnier'e ithaf edilen, hayatın anlamını ve anlamsızlığına ulaşanların mantığını sorgulayan güzel ve kısa bir eser.
Fransız sembolist bir şair olan Henry De Regnier'e ithafıns sebebi de büyük olasılıkla yazarın hem dostu hem de ilham kaynağı olması.
Andre Gidenin Kariyerinin başında yayımladığı bu eser, insanın yaşam döngüsü, montonluğun verdiği sıkıcı ritüeller, yaşamın tekdüze yüzü ve insanla yaşam arasındaki görünmez savaşı konu almaktadır.
Bir Yolculuk hikayesi olan bu eser, içinde mitolojik unsurlar da bulundurmaktadır. Bu yolculuğun amacı aslında kendini bulma değil bir tamamlama arayışıdır. Hayatın normalliğinden sıyrılıp değişik bir yöne olan ihtiyaç yüzünden birçok kişinin bir araya geldiği bir yolculuk bu. Ve hepsi de artık kendilerinden ve yaşamlarından geri dönmemek üzere uzaklaşmak istemektedirler.
Karada yaşanılanlardan sonra deniz ile bu yaşanılanlardan uzaklaşmak isteği bu yolcu grubunun ortak özelliği.
Kitap gayet akıcı ve rahat okunur bir şekilde. Daha çok günlük tarzında yazılmasına rağmen insanın geçmiş ve geleceğinin muhasebesinin Öyküsü niteliğine bürünmüş.
Her şey sırasıyla verilirken de kaçmak istedikleri geçmişten de hiç bahsedilmemektedir. Güzel ve derinlik barındıran sorgulayıcı bir eser.
Kitaba geçmeden önce önsözünden bahsetmek istiyorum. Andre Gide kitaba harika bir önsöz yazmış. Bu önsözü okumadan kitabı okumak eksik okuma olur gibi geliyor.
Kitaba gelirsek Oscar Wilde hapiste iken yazıyor bu kitabı. Aslında bir mektup hem de hapiste olma sebebi olan kişiye yazılmış bir mektup. Hesaplaşma, yüzleşme, içini dökme hepsi var. Ama okurken bana en çok geçen duygu hayal kırıklığı oldu. Çok hayal kırıklığına uğramıştı Oscar Wilde. Zaman zaman okumakta zorlandığım bölümler oldu. Benim birikimimin yetmediği bölümler oldu. Durup araştırdığım bazı kavramlar ve sanatçılar oldu. Sanırım beni böyle zorladığı için sevdim biraz da kitabı. Keyifli okumalar dilerim.
"Tahtından indiğinde ilginç değilsin..."
Defalarca okuduğum bir eser... Oscar Wilde, en sevdiğim yazarlardan biridir. Bu da en etkileyici, isminden anlaşılacağı gibi en "derin" yapıtlarından biri. Kitap (daha doğrusu mektup), Oscar Wilde'ın yakın arkadaşlarından biri olan André Gide'in önsözü ile başlıyor ki bu önsöz bile o denli güzel ki... Mektup, Oscar Wilde'ın sevgilisi Lord Alfred Douglas'a olan suçlamalarıyla dolu. Her şeye rağmen, affediyor onu Wilde. Mektuptaki her bir cümleyi okurken Wilde'ın kaleminin gücünü hissettim. Sanki sayfanın üzerine dökülen kelimeleri değil de, ruhunu okuyorsun Wilde'ın. Kendini o derece iyi ifade ediyor ki, söylediği her bir cümle, sanki kalbime saplanan bir iğne misali canımı yakıyor. Lord Alfred Douglas'ın ona karşı kullandığı vahşi, acımasız ve zâlim cümleler... Okuduğumda Wilde'a sarılma isteği uyandırıyor bende. Çünkü böylesine iyi niyetli ve hassas bir insan, bunları haketmiyordu. Bu mektubun sonunu her getirdiğimde, kendime söylerim bunu. Oscar Wilde bunları asla haketmemişti.
Kesinlikle önerdiğim bir eser. Okuyun, okutturun.
Yaşamımızın ancak birkaç saatini gerçekten yaşıyoruz.
•
“Bir gün Tersi ve Yüzü’nü yeniden yazmayı başaramazsam, hiçbir şey başaramamış olacağım.”
(Albert Camus)
•
"YABANCI" dan sonra okuduğum Albert Camus'un ikinci kitabı,
Tersi ve Yüzü yazarımızın yazdığı ilk kitap üstelik 22 yaşındayken kaleme almış. Çok şaşırdım okurken kitabın hiçbir bölümü sırıtmıyor, yani ben ilk
176 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
GECE
"Bu kitabı neden yazdım?
Delirmemek için."
Yıl 1944. Yer Auschwitz toplama kampı. Hayvan vagonlarına balık istifi şeklinde sıkıştırılan Yahudiler. Çocuklarını arayan anne babalar. Anne, baba ve kardeşlerini arayan çocuklar. Kaos. Zayıf ve hasta olanların fırınlara yakılmaya gönderildiği, çalışacak durumda olanların yaşamak için
