Sen Git Aşk Bana Kalsın
Sizin de eliniz ayağınız birbirine dolanmaz mı âşık olduğunuzda... Sabahın kör vakitlerinde ne yapacağınızı bilmez halde yatağınızda debelenip durmaz mısınız aşk varsa....
Aşk girdiği her yüreği darmadağın eder, kimi zaman bir uçurtmaya takılıp gökyüzünde uçarsınız umarsızca, kimi zaman saat tik takları arasında bir telefon sesine muhtaç, oturursunuz anlamsızca, bir ayrılık vaktinde sancılanır ruhunuz kalakalırsınız, ne yağmurlarda ıslanmak rahatlatır sizi ne de arkadaşlara sığınmak, onsuz nasıl nefes aldığınıza şaşarsınız üstelik...
Yüzyıllardır ne çok şey yazılmıştır aşk üzerine, hangi ülkede ve hangi yüzyılda olduğunuz da önemli değildir aşk söz konusu olunca, insan insandır her renkte, her dinde ve her iklimde.
Aşk üzerine düşünmek ve yazmak ayrı bir serüvendir, Mehmet Coşkundeniz de yıllardır aşk üzerine yazdığı yazılarla aşkı anlatmıştır durmaksızın. Bir dost sıcaklığındaki kelimeleriyle kimi zaman acılı yüreklere şifa olmuş, kimi zaman insan olmanın keyfini yaşatmıştır yazılarıyla. Âşık olanlar tanır onu, siz de âşık mısınız? İşte şimdi güzel bir dostun kelimeleriyle yenilenecek ve tadını çıkaracaksınız aşk
Yalnız bildiğim bir şey var ki, bu kadın, bu kahpe, bu cadı, ruhuma hangi zehiri damlatmıştı ki, onsuz olamıyordum, tenimin her zerresi onun her zerresine aşeriyordu.
Sahip olduğum o kadar çok şey var, ama Lotte için duyduklarım sahip olduğum her şeyi yutuyor; sahip olduğum o kadar çok şey var ama onsuz her şey hiçe dönüşüyor.
MAHOMET (MUHAMMED (sav))
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi; kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selâmlaşıyordu
La Légende des Siècles (Yüzyılların Efsanesi)
Yalnızlık tuhaf şey.
Sezdirmeden yanınıza sokuluyor, sessiz ve kımıltısız, karanlıkta yanınıza oturup uyurken saçınızı okşuyor.Kemiklerinize sarılıp bedeninizi neredeyse nefesiniz kesilecek kadar sıkar; teninize hücum edip dudaklarını ensenizdeki yumuşak tüylere dokundurduğunda neredeyse kanınızda atan nabzınızı duymazsınız. Yüreğinize yalanlar bırakır, gece yanınıza uzanır, ışığı dört bir yandan kendine çekip sömürür. Hep yanınızdadır; elinizi ancak doğrulmaya çalıştığınızda sizi aşağı çekmek için tutar.
Sabah uyanır ve kim olduğunuzu bilemezsiniz. Gece uykuya dalamaz, titrersiniz. Her şeyden her şeyden her şeyden şüphe edersiniz.
Yapıyor muyum?
Yapmıyor muyum?
Yapmalı mıyım?
Neden yapmayayım?
Ve onu bırakacak olsanız da... Özgür olmaya hazır olduğunuzda... Yenilenmeye hazır olduğunuzda... Yalnızlık aynaya baktığınızda yanınızda eski bir dosttur; gözünüzün içine bakar; size meydan okur, hayatınızı onsuz sürdürebilecekmisiniz diye. Kendinizle savaşacak sözcükleri, asla ama asla kendinize yetmeyeceğinizi haykıran sözcükleri bulamazsınız.
bir yıldız kaysın istedim
bütün kötü düşüncelerim aksın diye peşinden
çünkü düşüncelerimin yeri yok
hiç bir zihniyette.
ne bileyim ben
böyle bir şeydi herhalde
hayat
biraz kekre
“Ne zaman öleceğimizi bilmediğimiz için hayatı hep sürecek sanırız. Oysa insan hayatında her şey birkaç kez olur. Çocukluğunuzda yaşadığınız bir günü kaç kez anımsayacaksınız? Varlığınızın bir parçası olan ve onsuz yapamayacağınız bir günü? Belki dört, belki beş kez daha… Dolunayı kaç kez daha göreceksiniz? Yirmi mi? Oysa her şey insana sonsuza dek sürecekmiş gibi gelir.”
The Sheltering Sky (1990) - Film Repliği.
