İnsanın Kadim Sırları - Garib Çoban
İnsanın Kadim Sırları - Garib Çoban Nefs-i Mulhime insan insanın çok uzağında. Sanki bir perdenin gerisinde algılanır putlarının arasında. İnsanı tarif etmek bana bırakılsaydı ben onu unuttuğunu unutan varlık şekilinde tanımlardım. Seviyorum, yani sevdiğimin olduğu gibi olmasını istiyorum. Ellerin duada benimkileri bekliyordu, zaman hiçbir şeyi
Bizde Birileriyiz!.. Garib Çoban
Bizde Birileriyiz!.. Tenimdeki her gözeneklerdeki terimle, damarlarımdaki her damla kanla. Aldığım her nefeste. Dudaklarıma dokunan her gülümsemeyle. Dilimin telaffuz ettiği gönülden her tondaki duada. Seni her şekilde ve her şeyde sevmeyi seviyorum çocuk bayramı gibi yüreğim. Sen kalbime kazınmış tek ölümsüz aşk şiirisin. Her harf nefesimle
Reklam
Bilincin parladığı anın zenit noktası onun “Ben kimim?”  sorusuna verdiği cevabın isabet ettiği yerde belirir. Bilincin kendine hazırladığı tuzağın çoğunca farkına varamaması ilginç bir olay... Hayvan da, içinde debelendiği tuzağı bilemez. O anda kendini bilemediği gibi... O, içinde bulunduğu hali yaşar, o kadar. Kendi benimizi tanımlamak için
Resim