Annesi öldüğünde topu topu dört yaşında olan Aleksey, daha sonra hayatı boyunca onun yüzünü, okşayışlarını, "Sanki karşımda capcanlı duruyor," diyerek hatırladı. Böylesi anılar, daha küçük yaşlardan, hatta iki yaşından itibaren hatırlanabilir (bunu herkes bilir), ama bunlar sadece yaşam boyu karanlığın içinden parlak birer nokta gibi, renkleri tamamen solmuş ve yok olmuş büyük bir tablonun kopmuş küçük bir köşesi gibi görünürler.