ikinci kitabı @yakuphann kazandı ve onun metnini de ilave yapıldı.
Seninle tartışamıyoruz bile biz.
Ben sadece mutluluk anlarımı paylaşacak birini aramıyorum kendime, farkında değil misin bunun.
Ben uçurumun kenarında gezerken, sen bunu fark edemiyorsan devam etmemizin hiç bir anlamı yok.
Çünkü ne uçurumun kenarında Hızır'ı çağırabiliriz seninle, ne yürümeye cesaret edebiliriz yüksekten bakan pencerelerde, ne de açıp da uzunca perdelerimizi yerleşebiliriz göğe. Köşesi yok bu dünyanın, köşemize çekilip bekleyemeyiz, bir köşe de biz kapamayız seninle. Biz ekmeyeceksek elimizde kalan son fidanı o toprağa, öyleyse neden 'biz' diye yazılalım aynı satırlarda? Söylediklerim, direndiklerim. Ya ıskartaya çıkaralım naçiz bedenimizi ya eşref-i mahluka geri dönelim ahsen-i takvim makamında... Öyleyse güzelim, öyleyse güzelsin.
Belki de en baştan almalıyız zamanın bile yaratılmadığı anlardan. Çünkü orada yani elest bezminde seçilmiş iki ruh var sen ve ben. O en temiz mekanda, ilk Allah kelamını işittiğimiz andayız.. Her ruh eşleştirilirken orada, sen ve ben milyarlarca ruh arasından seçiliyoruz. Öyleyse bu nimetin kadrini bilip, tekrar zamanın öleceği günde buluşmak üzere kendimize söz vermeliyiz....
Yakuphan bey'in istediği kitap : 
Üç İstanbul
Rasim Özdenören ve Mustafa Kutlu Hikayelerinde "yol metaforu"
Bu satırlarda genel incelemelerin biraz dışına çıkıp (bunu yaparak belki de büyük bir kusur işlemenin bilinciyle titreyen kelimelerle) tek bir kitaptan değil son okuduğum iki kitabı 
Ansızın Yola Çıkmak 
Yoksulluk İçimizde birlikte incelemek,daha doğrusu bir fikir kaydı tutmak istedim.Umarım herkes için hoş bir soluk olur.
Yolcu ve Burjuva incelemesinin giriş kısmında
