Nasıl hissediyorum biliyor musun Lou? Sanki koşuyor, ama hep biraz geride kalıyor gibiyim.
Öyle hissediyorum ki… köşeyi döndüğümde kötü bir şey var ve benim dışımda herkes onun ne olduğunu biliyor.
Adı her yıl nobel için geçse de her ne hikmetse (!) bir türlü aday gösterilmeyen yüzyılımızın halen yaşamakta olan edebiyat ustalarından olan Murakami'den bir öykü kitabı:
‘’Kadınsız Erkekler’’
Her biri bir sebeple terkedilmiş erkeklerin birbirinden farklı 7 adet hikâyesinden oluşuyor. Kadınlar için; Terkedilen/aldatılan erkeklerin
Hanstein, Hauptmann için " Sosyal merhamet duygusu onun iliklerine işlemişti " diyor. Ama ben muhtemelen, emeğin sermaye karşısında emansipe olma sorununu bir oyun yazarak çağa haykıran bu kitabı okuduğum için anarşist ilan edileceğim. Bencillik olmayacaksa şayet, kitabın popüler kültür etkisinden uzakta olması beni oldukça mutlu etti.
Uzun bir aradan sonra herkese tekrar merhaba,
Pandemi koşulları malum.Ben de hayata ve olaylara konsantre,adapte ya da doğru sözcük her neyse işte ona zorlananlardanım.İstesem de eskisi gibi kafamı verip okuyamıyorum.Filmlere,dizilere konsantre olamıyorum çoğu zaman.Sanki enerjimin dibini sıyırmaya başladım.En temel ihtiyaçlar nasibini alıyor