" Herkesin alışverişle yatıştığı yerde sesiyle ayaklanırdım.
Caddeler dolusu yoksulluk içinde payıma düşen hazineydi.
Bildiğim bütün güzel sözleri ona söyleyerek onarırdım yalnızlığımı.
Suyum akmayı öğrenmişti.
İnsanların mutsuzluğu üzerine düşünmeye başlamıştım.
En büyük aptallıkları bile gülerek karşılıyordum.
Duyguyla tenin birdenbire nasıl eridiğini yaşayarak görmüştüm.
Hiçbir yere sığmıyordum artık.
Herkesin imrendiği ayrıcalığımdı benim...
Durup dururken genişliyordu göğsüm...
Yüzümdeki nilüferdi.
Tuttum adını aşk koydum bu aykırı dünyada... "