Ulbe bin Zeyd... Sahabi, ensardan, fakir ve garip biri...
Bir gün Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem, sadakayı teşvik eden bir konuşma yaptı. Onun verebileceği hiçbir şeyi yoktu. Gece, evine gitti. Namaz kıldı. Kıldığı yere çömeldi. Ağladı, ağladı. Sonra şöyle dedi:
"Allah'ım! Peygamberin cihada destek istiyor. Ben zavallı biriyim. Sadaka olarak verebilecek hiçbir şeyim yok. Cihatta ayakta durabilecek kadar sağlıklı bir bedenim de yok. Herkes bir sadaka buldu, verdi; ben ise veremedim. Ben de hangi müslüman bana sataştığı için, beni üzdüğü için, moralimi kırdığı için onda hakkım varsa o hakkımı sadaka olarak bağışlıyorum. Benden de bunu kabul buyur."
Ertesi gün Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem bir münadi çıkardı. Münadi, dün gece onurunu Müslümanlara sadaka olarak veren adamı aradığını duyurdu. Ulbe kalktı, "Buradayım." dedi. Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki:
"Allah sadakanı kabul etti." (Mecmauzzevaid, 4633)
Sayfa 283Kitabı okudu
Bir gün Rasulullah sav sadakayi teşvik eden bir konuşma yaptı. Ulbe bin Zeyd ensardan fakir bir sahabi idi verebileceği birsey yoktu. Gece evine gitti. Namaz kıldı ağladı ağladı. Şöyle dedi
' Allahım peygamberin cihada destek istiyor. Sadaka verebilecek hiçbir şeyim yok. Cihatta ayakta durabilecek kadar sağlıklı bedenim yok. Herkes sadaka buldu verdi, ben veremedim. Ben de hangi müslüman bana satastigi için, beni üzdügü için, moralimi kırdığı için onda hakkım varsa hakkımı sadaka olarak bagisliyorum. Benden de bunu kabul buyur'
Ertesi gün Rasulullah sav bır münadi çıkardı. Dün gece onurunu müslümanlara sadaka olarak veren adamı aradığını duyurdu. Ulbe kalktı. Buradayım dedi. Rasulullah buyurdu Allah sadakani kabul etti