Geçen gün şahit olduğum bir olayı anlatayım mı?
Birkaç arkadaş kaldırımda yürüyoruz, önümüzde de gözleri görmeyen elinde değnek engelli bir ablamız yürüyor.
Elindeki değnek önündeki beton direğe çarpınca, zannedersem yolun bittiğini ya da yön değiştirdiğini zannetti, kendisini caddenin ortasına attı.
O anda aniden hızla gelen bir otobüs çarptı çarpacak, gözlerimi panikle kıstım Allah dedim tamam gitti..
Bir anda onu bir şey tuttu ve kaldırıma geri fırlattı. Olay o kadar ani oldu ki dengesini sağlayamadı kendisi de kaldırımda yere düştü.
Hemen koşa koşa yanına vardık, kendisinin hiçbir şeyden haberi yok diyor ki, "bu kadar kaba davranılır mı ya, insan biraz nazik olur"
Neyse ayağa kaldırdık üstünü başını temizledik değneğini eline verdik yoluna devam etti..
Biz de şaşkınlıkla birbirimize bakıyoruz.
Çünkü sonuçta ben kör değilim yani, orada biz üç arkadaş ve o abladan başka hiç kimse yoktu.
Arkadaşlara diyorum ki "Benim gördüğümü sizde gördünüz mü?"
Onlar da şaşkınlıkla birbirlerine ve bana soruyor, "Benim gördüğümü siz de gördünüz mü' diye..
Orada ne döndüğünü üçümüzde hiçbir zaman çözemedik.