Orda bir köy var uzakta,
O köy bizim köyümüzdür.
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.
Orda bir ev var uzakta,
O ev bizim evimizdir.
Yatmasak da, kalkmasak da
O ev bizim evimizdir.
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Kan Var Kelimelerin Altında
Umulmadık bir gün olabilir bugün
Bir çeşme gibi akabilir
Cumartesi
Çığlığındaki sessiz harfler
Dün gecenin ağırlığıdır damarlarında
Ne güzel konuşur sokak satıcıları
Fötr şapkalarıyla ne kalabalıktırlar
Ve çiçekçi kızların göğüsleri
Daha suçsuzdur kırlangıç yumurtasından
Kan var bütün kelimelerin altında
Yaprağını dökecek ağaç yok burda
Ama ışık
Bu ülkeyi, bu ülkenin insanlarını ve tüm insanları en fazla devrimciler sevdi. KIZILDERE
Ancak davası uğruna yaşamını feda eden devrimcilerimiz, Türkiye’nin bütün sorunlarının kaynağının İslam olduğunu bilmiyorlardı. Yani sorunun kaynağını tam tespit edemediler. Bizim sorunumuz Amerika değildi. Bizim sorunumuz İslam’dı. Bu toprağın insanını
Kişisel gelişimin integrali
Kimse sıradan biri olmayı kabullenmek istemiyor artık. Dümdüz insansın işte, bu kötü bir şey değil. Aksine çok iyi bir şey sıradanlık. Spot lambaların üstünde gezinmesi anksiyeteni arttırır, üstesinden gelmeye muktedir değilsen eğer. Sanal şeyhler 'içinde bir potansiyel var, onu keşfet, onu gerçekleştir, onu hayata yansıt' diye vaaz
Örneğin, “Türkiye neden bu hallere düştü?” sorusunun yanıtını vermek için kurban edilen bir şiir vardır:
Orda bir köy var uzakta,
O köy bizim köyümüzdür
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.
Şiirden anlam çıkararak varılan siyasi sonuç şudur: “Ülkenin köylerine, kırsalına öyle uzaktan bakarsan, gidip ilgilenmezsen olacağı budur zaten!”
Sayfa 1Kitabı okudu
Neyim? Bazen Can Yücel, bazen Nurullah Genç
Neyim? Bazen Nazım Hikmet, bazen Abdürrahim Karakoç..
Neyim? Bazen Sait Faik, bazen Mehmet Uslu..
Neyim, kimim..
İnsanım..
Bir tarafa ait değilim bu kesin olanı, tek bir tarafı anlamak için de gelmedim üstelik.
Mevlanayım, Yunus Emre'yim..
İyiyim, İnsanım, en çok da İnsanım(kalmak için çaba
Sahaflar Çarşısının Târihçesi, Çarşı Esnafı ve Sahaflık
youtu.be/TW3RUcX2V_4?si=...
İbnülemin Mahmud Kemâl.
Tabii tabii tabii. O başda olmak şartıyla. İbnülemin Mahmud Kemâl Bey'in bir hikâyesini anlatayım. Cenâzedeyiz, ama kimin cenâzesiydi hatırlamıyorum, onu maalesef hatırlayamıyorum, bizim Nusret Yeşilçay Hoca da Belediye başimamı, büyük cenâzelere yani ekâbire onu
TOKALI BABAANNEM
Babaannem 1975 yılının Ağustos ayında bir gün sabah namazından sonra vefat etti.
Babam; “Haydi oğlum sen koşa koşa Ermenek’e git, amcanın kızına haber ver. Cenazeye gelsinler. Koşarsan bir saatte varırsın. Gelirken onlar arabayla onlarla gelirsin.” dedi.
Köyümüz Ermenek’e 15 kilometre. Evet, 15 km. koşacaktım. Daha güneş doğmamıştı. Cebimde sadece
Günaydın İstanbulum
Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında. Çay var içersen, ben var seversen,
yol var gidersen…
"Aşık Veysel"
İki çay söylemiştik orda, biri açık,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
"Cemal Süreya"