"Büyük Doğu"nun son dönemecinde ve "Rapor"ların tamamında... Onunla Türk gençliğini bütünleştirecek, özellikle ülkücüler ve akıncılar mahfillerini "Büyük Doğu" yani tarihî olan hakiki büyük birliğe kalbedecektik. "Ordusunu Arayan Kumandan" olarak Necip Fazıl sanatkâr deruniliği ile siyaset yaratan kurmaylığını buluşturup Türk'ün ruh köküne dayanan yeni bir inkılap peşindeydi. Fakat ya orduları onu anlamadı yahut o, ordulara kumanda edemedi...
Beni eşsiz dostlukları ve sohbetleriyle besleyen NECİP FAZIL KISAKÜREK, CEMİL MERİÇ, EROL GÜNGÖR, AHMET ARVASİ, GALİP ERDEM ağabeylerin aziz ruhları önünde saygıyla minnetle eğilirim.
TÜRKÜN RUH KÖKÜNE SADIK HÜR TEFEKKÜRÜN KALESİ BU ZAMAN , FİKİR VE İLİM ADAMLARI AYNI ZAMANDA GERÇEK BİRER DOST VE ARKADAŞTILAR. RUHLARI ŞADOLSUN.
Lutfu Sahsuvaroglu
Necip Fazıl' ın çeyrek asırdır beklediği cevap
Lütfullah dergi parasını zarfa üstada uzatır. Necip Fazıl, "Lütfullah, nerede bunun küsüratı?.."
"Üstadlar küsüratla uğramaz!" deyip cevabı yapıştırdım. Böyle bir cevap verebileceğimi ben bile tahmin edemiyordum...
Üstad kroşe bir yumruk yemiş gibi oldu bir an. Ama hemen toparladı ve bu sefer başka türlü keyiflendi.
Dudaklarını büzerek, "İŞTE ÇEYREK ASIRDIR BEKLEDİĞİM CEVAP BU!" dercesine başını salladı.
Sayfa 177 - ElipsKitabı okuyor
Necip Fazıl' ın şiirinde kadın
Kadın bir kalıp değil, bir fikirdir; çölde kaçan bir seraptır, en yakınken en uzaktır, bir timsal, bir misal, bir visal; Allah'a götüren bir vasıtadır.
Sayfa 56 - ElipsKitabı okuyor
Suçlayıcılar aslında yükseldiklerini sanırken gerçek zamanı kokutmakta ve alçalmaktadırlar.
Bir saman kağıdından kopya almanın dışında bu talkitciler hiçbir şey yapmamaktadırlar.
Devrim diye yaptıkları da masaldan ibarettir ve yeniye tahammülleri yoktur.
Ne yazık ki bu solmaz, pörsümez yeni, çirkine mahkum edilmiştir.
Bir gün hesap görülecek ve gerçek inkılâp zuhur edecektir.
Öylesi bir genç adam, sürekli kendi kendine "Ben neyim ve bu hal neyin nesi?"
sorusunu soracaktır. Sonsuz varlık muhasebesini yapacaktır.
Cemiyet, yok edilen ruhu ve yok eden güruhuyla tahlile muhtaçtır; kurtarılmayı, kendi öz benliğine döndürülmeyi beklemektedir. Şairde bu cemiyetin rahminde bir doğum sancısıdır. Böyle bir doğum aynı zamanda mukaddes emanetinde taşıyıcısı okacaktır.
Artık oğul Mehmet' e güven aşılamalıdır. Nasıl ki dava, "büyük Doğu" cemiyetinin farkına vardığı mesaj olmuştur; Bu sefer içeride olan babanın evladına bir mesaj olmak gerekir. Mehmet sevinmelidir, babası eve dönse de dönmese de sevinmelidir. Zira bu tekerlek, tümsekte kalmayacaktır artık.
Gerçekten de Sakarya bu mukaddes emanetin yılmaz bekçisi seçilmiş millet, şanlı bir direniş göstermiş; suyu yokuşlara doğru akıtmayı bilmiş ve fakat sonradan yaptığı eldiven ve şapkadan ibaret inkılâp larla şanını ilerletememiştir...