Konuğu gelmeyen kara evler yıkılsa yeg.
Yalan söz bu dünyada olunca olmasa yeg.
Anlar dahı bu dünyaya geldi geçdi;
Kervan gibi kondu göçdü.
Anları dahı ecel aldı; yer gizledi.
Fani dünya kime kaldı .
At ayağı külüg, ozan dili çevük olur.
Berü gelgil başum bahtı, evüm tahtı
Evden çıkup yürüyende seli boylum
Topuğunda sarmaşanda kara saçlum
Kurulu yaya beñzer çatma kaşlum
Koşa badem sığmayan dar ağızlum
Güz almasına beñzer al yañaklum
Kadunum, diregüm, dölegüm
Göz açuban gördüğüm,
Göñül ile sevdügüm,
Bir yasdıkda baş koduğum,
Yolunda öldügüm, kurban olduğum...
Devece büyümişsin, köşekçe akluñ yok;
Depece büyümişsin, darıca beynüñ yok.