Devece büyümişsin, köşekçe akluñ yok;
Depece büyümişsin, darıca beynüñ yok.
Göz açuban gördüğüm,
Göñül ile sevdügüm,
Bir yasdıkda baş koduğum,
Yolunda öldügüm, kurban olduğum...
Berü gelgil başum bahtı, evüm tahtı
Evden çıkup yürüyende seli boylum
Topuğunda sarmaşanda kara saçlum
Kurulu yaya beñzer çatma kaşlum
Koşa badem sığmayan dar ağızlum
Güz almasına beñzer al yañaklum
Kadunum, diregüm, dölegüm
At ayağı külüg, ozan dili çevük olur.
Anlar dahı bu dünyaya geldi geçdi;
Kervan gibi kondu göçdü.
Anları dahı ecel aldı; yer gizledi.
Fani dünya kime kaldı .
Konuğu gelmeyen kara evler yıkılsa yeg.
Yalan söz bu dünyada olunca olmasa yeg.
Bu vatan, toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır;
Bir tarih boyunca, onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir...
Tutuşup: kül olan ocaklarından,
Şahlanıp: köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından,
Alnına ışıklar vuranlarındır...
Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,