Gelimlü gidimlü dünya, son ucu ölümlü dünya.
Sayfa 38 - Kabalcı Yayınevi - Birinci Basım - Kasım 2007- Hazırlayan: Orhan Şaik GökyayKitabı okuyor
Bamsı Beyrek
Beyrek aydur(dedi): Ne göreyim devletüm baba, oğlu olan evermiş, kızı olan göçürmüş, dedi.
Babası aydur: Oğul, ya seni everehmi gerek, dedi.
Belî pes ağ sakallı aziz baba, evermeh gerek, dedi.
Sayfa 64 - Kabalcı Yayınevi - 1. Baskı - Kasım 2007Kitabı okuyor
Yücelerden yücesin
Kimse bilmez nicesin
Görklü Tanrı
Çok cahiller seni
Gökte arar yerde ister
Sen hod müminlerün gönlündesin
Sayfa 118 - Kabalcı Yayınevi - 1. Baskı - Kasım 2007Kitabı okuyor
Meger hanum Oğuzda Duha Koca oğlu Deli Dumrul derleridi, bir er varıdı. Bir kuru çayun üzerine bir köprü yapdurmışıdı. Geçenden otuz üç akça alurıdı, geçmeyeninden döge döge kırk akça alurıdı.
Sayfa 111 - Kabalcı Yayınevi - 1. Baskı - Kasım 2007Kitabı okuyor
İmdi kanı dedüğüm beg erenler,
Yalan dünyayı menüm deyenler?
Ecel aldı, yer gizledi.
Fani dünya kime kaldı.
Gelimlü gidimlü dünya,
Ahır son ucu ölümlü dünya.
Sayfa 110 - Kabalcı Yayınevi - 1. Baskı - Kasım 2007Kitabı okuyor
Yavuklusu Banı Çiçek'in öldü sandığı Bamsı Beyrek'e ağıtı.
Vay göz açup gördüğüm,
Göñül verüp sevdüğüm,
Vay al duvağum eyesi(sahibi),
Vay alnum başum umudu Han Beyrek
Sayfa 71 - Kabalcı Yayınevi - 1. Baskı - Kasım 2007Kitabı okuyor