Kimsesizlik gerer bana ağını,
Aşamam bir türlü hayal dağını,
Sevincin yeşeren her yaprağını
Bir sam eser döker gurbet illerde.
Sayfa 75Kitabı okudu
Ay geçli, yıl döndü, unuttun beni
Üstüne adımı yazdığım ağaç,
Açtın dertlerimi, kanattın beni
Altında türküler düzdüğüm ağaç,
Sendeki yemişler böyle değildi.
Dört bir yana haber saldığım kuşlar
Yarı yolda unuttular haberi,
Kırık kanatlarla döndüler geri
Ardlarından bakıp kaldığım kuşlar,
Ben bildiğim kuşlar böyle değildi.
Sayfa 73Kitabı okudu
Dede Korkut
Hani dediğim erenler?
Dünya benim diyenler?
Ecel aldı, yer gizledi,
Fani dünya kime kaldı?
Gelimli gidimli dünya,
Sonucu ölümlü dünya.
Sayfa 66Kitabı okudu
İki hasret birbirine buluştular, ıssız yerin kurdu gibi uluştular.
Sayfa 173Kitabı okudu
IV. Murat
“Gerçi zalimi öldürmekle son derece korkutup haddinden ziyade tecavüze kimsede kudret komamışlar idi. Lâkin kendüleri her hususu adalete, şeriate ve kanuna göre görmezler idi. Ve kan dökmekte ifratları, ömrünün kısalığına sebep olup devlete hizmet edecek zamanda gittiler.”
Sayfa 78 - Milli Eğitim Yayınları, Devlet Kitapları-İstanbul 1968Kitabı okudu
