Sevgilim hep yanıp yakılan benim,
Her kuşun ardına takılan benim,
Gözyaşları olup dökülen benim,
Hasret şimşek çakar gurbet illerde.
Burda ben dilsizim, dağlar konuşur,
Hani bir zamanki çağlar konuşur,
O altın gözlerin ağlar konuşur,
Yıldızlardan bakar gurbet illerde.
Tekdir şimdi bende bildiğin hisler,
Şu nemli topraklar, şu ince sisler,
Filizler, çiğdemler, güller, nergisler,
Sencileyin kokar gurbet illerde.
Sayfa 77Kitabı okudu
Bir yerim kanıyor... Saramıyorum
Bir akar su görsem melil olurum,
Ben bu dertten hasta olmam ölürüm.
Seni kaybettiğim yerde bulurum,
Durduğun ellere varamıyorum.
Bu gül yaprağımı dudak değil mi?
Ne diye kıvrılmış, yazık değil mi?
Sana giden yollar uzak değil mi?
Korkumdan bir türlü soramıyorum...
Bağrımda koç gibi dağlar yatışır,
Görünmez dallarda kuşlar ötüşür,
Bir yerim var benim, yanar tutuşur,
Bir yerim kanıyor saramıyorum...
Orhan Şaik GÖKYAY