HANİ BU ÖKSÜZ TAVRINI TAKMAYACAKTIN
Yahut Şiir, Biraz da Salça İster!
Yusuf Nalkesen, “Hani, bırakıp giderken seni /Bu öksüz tavrını takmayacaktın?” la başlayan “Veda” adlı şiiri notalara dökmese idi, kuşkusuz, şiirle, Beş Hececiler’le ilgilenenler dışında, kimse Orhan Seyfi Orhon adını duymamış olacaktı. Gerçi, şiir midir şarkının tutmasında etmen, yoksa beste midir, yorumcu mudur, bu durumda, kestirmek güç...
Hakkında uzun uzadıya düşünmediğim şairlerdendir Orhon Seyfi Orhon. “ O Beyaz Bir Kuştu” (1941) dışında iltifat buyurup da okuduğum pek kitabı yoktur. Ne var ki Akbaba, Ayda Bir, Çınaraltı gibi dergileri çıkaran ekip içinde yer alması, hem de buraya yayımladıkları metinler açısından önemsediğim, okumakta yarar bulduğum kişilerdendir.
Geçenlerde, Mustafa Baydar’la (1920-1976) yaptığı bir söyleşi ( Varlık, 15 Mayıs 1959), hakkındaki düşüncelerimi bir kez daha gözden geçirmem yönünde yararlı oldu.
Baydar, söyleşinin hemen başında, “ 19 Aralık 1958 tarihli ‘ Havadis’te Teoman Sarıkâhya’nın ‘Kaçmak Gülleri’ adlı kitabı için yazdığınız yazıda diyorsunuz ki: ‘ ‘ Şiir bu kadar yavan olmaz ki, Biraz salça ister,’” şeklinde söz alıp soruyor: “Söz konusu ettiğiniz bu şiir salçasının terkibini lütfeder misiniz?”
Murat Batmankaya ( diğer namıyla Ahmet Haşimi) Geçmiş Zaman Tesellileri- Şule Yayınları