Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Katil olabilirdi henüz on iki yaşında!
“Genç şair ve eleştirmeciler onun için bir kaç kitap yazsalar çok yerinde olur. Aradan bir on sene geçsin, kıymeti daha çok anlaşılacak gibime geliyor. Bir genç şair eleştirmecinin onu uzun uzun, seve seve bize anlatmasını bekliyorum”, demiş Sait Faik.
Bu kitap o kitap işte. Önüme düştü şair hakkında araştırmalar yaparken. İyi ki düşmüş.
Orhan Veli, çok sevdiğim şairlerin başında gelmektedir. Üslup, işlediği konular ve Türk şiirine getirdiği yenilikçi havayla ayrı bir konumdadır. Bugün konusunu edineceğimiz düzyazılarında da bu tavrını sürdürür. Öykülerini yazarken, onun temel odaklandığı nokta, olaydır. Bu olayın bir başı ve sonu olmalıdır. Küçük burjuvayı eleştirirken; onların
"Görmesini bilen için aşk her yerdedir, bazen bir bakış koca bir ömre bedeldir." der Can. Kadim Anadolunun kadim Toroslarinın sesidir Can. Can bir Mevlanadir, Yemen ise bir Şems. Hak aşiğı hakkı arayan iki gonul insanı, bulur birbirlerini İstanbulun madde aleminde. Yemen, pişirir Can'ı Anadolunun şehirlerinde, doganın ve yaylaların eteklerinde. Hasbihal ederler saatlerce maddeden manaya ulaşmak adina.
Yemen hiçliğe ulaşirken Toroslar'in eteğinde, Can'a mana sırrını da vermiştir sonunda. Okurken Mevlana ve Şemsi düşünmeden edemeyecek, tasavvufun o manevi dunyasina hafiften de olsa dokunacaksinız.
Bir Başka Âlem Üzerine...
Gezegenimize şu anda nasıl zarar verdiğimizi, gelecekten bakarak göstermeye çalışan kıymetli bir distopya. Yazarın üslubu dolayısıyla bir çırpıda okunuveren ve bitirdikten sonra sorgulamalar yapmanıza neden olan güzide bir çalışma olmuş.
Arkadaşım Doç. Dr. Orhan Veli Alıcı Mülteci isimli kitabında güncel bir konuyu, bitmeyen bir yolculuğu ve dinmeyen bir acıyı anlatmıştır.
Bütün hikayeler bir yolculukla başlar. Mülteci romanı da Maraş’tan, İngiltere’ye gitmeye çalışan Kamer’in hikayesini anlatmaktadır. Bir mültecinin yüreği iki duygunun esiri olur. Bu duygulardan biri korku diğeri ise umut‘tur.
Mülteci olmaya ve gitmeye karar vermek kolay değildir. Üstelik gidiş yolu belirsiz ve tehlikelidir.
Yazar Orhan Veli Alıcı Türkiye’den Avrupa’ya gitmeye çalışan mültecilerin hikayesini anlatmıştır. Türkiye milyonlarca Suriyeli mülteciyi barındıran bir ülkedir. Aynı zamanda Suriyeli, Bangladeşli, Pakistanlı ve Afgan mültecilerin Avrupa’ya gitmelerinde geçiş ülkesidir.
Ne yazık ki her yıl binlerce mülteci Akdeniz’in serin ve derin sularında can vermektedir. Bir
insanlık dramı yaşanmaktadır. İnsanca bir yaşam İçin çıkılan bu yolda birçok mülteci insanlık dışı davranışlara maruz kalmaktadır.
Aylan Bebeğin sahile vuran bedeni ve o minik bedenin fotoğraf karesi bütün dünyayı hüzünlendirmiş, Duyarlı ve vicdanlı insanları göz yaşına boğmuştur.
Anasını öldüren ağanın çobanı olan ve onu öldürerek dağa çıkan Ali'nin hayatının ilk kısmını içerir. "Birinci cilt bitti" diye sona erer. İkinci cildi çıkmaz. Orhan Veli Alıcı'nın Eşkıyaşk/Eşkıya Ali adlı romanında hem birinci hem ikinci kısım detaylı bir şekilde kaleme alınır.
Yaşar Kemal'in İnce Memedi ile oldukça örtüşür. İnce Memed yörede yaşayan Safiye Memed odluğu ileri sürülse de Bu romana konu olan Ali ile daha çok benzeşir.
Çepel Dünya'da anlatılan Ali-Alo ile ilgili Nurettin Rençber'in Alo Türküsü aslı eserini dinleyebilirsiniz. Yani Eşkıya Ali gerçek bir yaşam.
"Aslında “öteki” dediğimiz her şey bizim bir parçamız. Başka bir deyişle her “öteki” tarifsiz sonsuzluğun/bütünün anlamlı bir parçasıdır. O bizsiz, biz de onsuz bir anlam ifade etmeyiz. Belki de hayatın içinde aşikar olan bu gerçek sadece bilinince anlam ifade edebilir. Ve bunu özümsemek her bir rengi hissederek anlatabilmenin başat şartı gibi… " demiş Orhan Veli Alıcı.Ötekileştirilerek, doğduğu toprakları terk etmek zorunda kalan insanların, "mültecilerin" insanca yaşayabilmek umuduyla çıktıkları o korkunç yolcuğu anlatıyor Orhan Veli Alıcı Mülteci kitabında.
"Ahmet ve Şahin'in de göç nedenleri diğerlerinden farklı değildi.Anadolu'yu kasıp kavuran geçim sıkıntısı ve siyasi bunalım nice sıla düşkününü uzun süredir gurbete yolluyordu.Gidenler ya kendini azınlıkta hissediyordu ya da yersiz yurtsuz.En büyük neden bu gibi gözükse de bir babanın evlatlarına eşitçe davrandığı gibi davranmıyordu devlet.Ve en büyük paradoks burada başlıyor ve böyle devam ediyordu.Onu sevk eden irade ise mekanizmayı kendi bakış açısıyla tasarlıyor, kendi gibi düşünmeyeni ötekileştiriyor, sistemde işler bir çark olamayan mazlumları ise daha iyi bir hayat ümidiyle yerinden yurdundan eden bir politikayı üstü kapalı da olsa sürdürüyordu.Oysa ötekileştirilmeyenler zevki sefa içerisinde yaşıyordu."
syf 118
Mülteci-Orhan Veli Alıcı
Sosyal olaylar etrafında yaşanan bir aşk romanı...
Hüseyin Yılmaz ismi bana yabancı değildi. Geçmişte yayınlanmış eserlerini biliyordum. Ama uzunca bir zaman suskun kaldığını da yeni öğrendim. Yazarımız Elif Öğretmen’le suskunluğuna son vermiş. Son vermekle kalmamış, avazı çıktığı kadar ses veriyor. İslamın kuşatıcı güneşinin altına çağırıyor bizleri. Kurtuluşun sende bende değil, bizde olduğunu
Sarıp sarmalayan, diyardan diyara, insandan insana, hayattan hayata götüren birçok hikaye tek kitapta.
.
Kimisinde zamandan gayrı yaşanıyor, kimisinde ise mekandan. Hikayelerde bahsi geçen kahramanları okudukça yeryüzünde yaşayan herkesin ayrı bir hikayesi olduğu da çarpıyor yüzümüze. Hem de ne hikaye... Ben hemen İstanbul'u düşündüm mesela. Acaba kaç kişi, kaç bin, kaç milyon kişi kendini olduğu yere ait hissetmiyor, kaç kişi hiçliğe doğru gidiyor acaba? Kaç kişi, birden, olduğu yerden ve zamandan bağımsız hissediyor kendini?
.
Her hikaye öyle farklı bir büyüye sahip ki satırları okudukça misafir olduğumuz farklı hayatlar bizlere yepyeni kapılar açıyor.
.
En güzel yanlarından biri ise Anadolu insanının, Toros insanının dertlerine de değiniyor oluşu. Bunları satır aralarında görmek mümkündü. Ve beni mutlu etti. O insanlara bir şekilde dokunmak ve hayatlarına bir süre misafir kalmak benim için çok güzel. Bazı satırlarda Yaşar Kemal okuyor gibi hissettiğim gerçeğini de yadırgayamıyorum.
.
Şubat ayı içinde okuduğum en güzel kitaplardan biriydi, kesinlikle! Biraz zamandan, biraz mekandan kopmak, yer yer hiçlik kavramını da düşünmek isterseniz şahane bir seçim
.
Hepsi birbirinden güzel olsa da benim favori hikayelerim Hiç ve Bir Başka Şahmeran oldu.
.
Sevgili @hunharcaokuyanlarkulubu yine güzel ve kaliteli bir etkinlik oldu #ayınhunharcaseçkisi
Anadolu'nun bam teline vurup ahı vaha katan bir başka eser... Kemal Varol bu son kalemlerden en önemlilerden biri. Ucunda ölüm var ise diğer eserlerine göre en çok dikkatimi çeken ve beni benden eden eseri. Anadolunun bam teline vurup nidalar söyleyen bu yazar gibi Yaşar Kemal, Haydar Karataş, Orhan Veli Alıcı gibi sadece Anadolu'yu kaleme alıp, toplumsal bir acıyı sorunu esas alan eserler bence gerçek edebiyat söylencesine ve yorumlarına katkı sağlayacaktır... selam ile...
“Kendini yakmayan bir öykü, okuyucusunun düşüncelerini aydınlatamayacağı gibi yüreğini de ısıtamaz…” söylemi ile okuyucusuna seslenen Zümrüt Kelebeği, adı kadar doğal ve katıksız hisleri kusursuz ve sade bir dille okuyucusuna sunuyor. Yaşamın içinden seçilen öyküler ise Anadolu’nun bütün renklerini zaman ve mekân düzleminde anlatmakla kalmıyor, okuyucuyu bir düş âlemine sürüklüyor. Betimlemeler ise her bir öyküde sizi en ön sırada bir seyirci kılmaya yetiyor. Öykülerin içeriği, zamana ve mekana seslenişi ise her okuyuşta her bir öykünün okuyucuda bıraktığı manayı derinleştirip farklılaştırıyor. Bu da duygu ve düşünce yüklü bir öykü kitabının defalarca okunabileceğini gösteriyor.
Güzel bir alıntı size: "Belki de aşkı tarif etmeyeli hayli zaman olmuştu. İlk ışıktan, ilk duygudan ve ilk katreden bile eski idi aşk. O da yoktan var olmuştu. Öyle bir duyguya bürünmüştü ki! Âlemde ne var ne yok hepsini birbirine bağlayan aşk bir süre sonra sevgiye dönüşmüştü."
Eşkıya Ali'nin hayatı. Rivayet odur ki Ali'yi öldürmeye çalışan Horalı ve SaFiye Memed başarısız olur, Ali sırra kadem basar. Sonra Ali'nin eşkıya arkadaşları Tuvarasa gelip SAfiye Memedi yaralarlar. Safiye Memed İnce Memeddir...
