Tasavvufi değerlere önem verenlerin okuması gereken bir eser. sadece islam felsefesi ile sınırlı kalınmamış bir düşünce çerçevesinde hareket etmiş. dili akıcı, betimlemeleri oldukça başarılı.
Suriyelilerin göçleri ile sonrasında kitapçıda dikkatimi çeken bir kitap olarak farkettim. daha ilk sayfasında Anadolu'ya has yaşantıları okur iken baktım ilk bölüm bitmiş. Bizim mültecilerin, Anadolu'nun doyuramadığı insanların hayatını okumak isteyenlere...
Eşkıya Ali'nin hayatı. Rivayet odur ki Ali'yi öldürmeye çalışan Horalı ve SaFiye Memed başarısız olur, Ali sırra kadem basar. Sonra Ali'nin eşkıya arkadaşları Tuvarasa gelip SAfiye Memedi yaralarlar. Safiye Memed İnce Memeddir...
“Kendini yakmayan bir öykü, okuyucusunun düşüncelerini aydınlatamayacağı gibi yüreğini de ısıtamaz…” söylemi ile okuyucusuna seslenen Zümrüt Kelebeği, adı kadar doğal ve katıksız hisleri kusursuz ve sade bir dille okuyucusuna sunuyor. Yaşamın içinden seçilen öyküler ise Anadolu’nun bütün renklerini zaman ve mekân düzleminde anlatmakla kalmıyor, okuyucuyu bir düş âlemine sürüklüyor. Betimlemeler ise her bir öyküde sizi en ön sırada bir seyirci kılmaya yetiyor. Öykülerin içeriği, zamana ve mekana seslenişi ise her okuyuşta her bir öykünün okuyucuda bıraktığı manayı derinleştirip farklılaştırıyor. Bu da duygu ve düşünce yüklü bir öykü kitabının defalarca okunabileceğini gösteriyor.
Güzel bir alıntı size: "Belki de aşkı tarif etmeyeli hayli zaman olmuştu. İlk ışıktan, ilk duygudan ve ilk katreden bile eski idi aşk. O da yoktan var olmuştu. Öyle bir duyguya bürünmüştü ki! Âlemde ne var ne yok hepsini birbirine bağlayan aşk bir süre sonra sevgiye dönüşmüştü."
Anadolu'nun bam teline vurup ahı vaha katan bir başka eser... Kemal Varol bu son kalemlerden en önemlilerden biri. Ucunda ölüm var ise diğer eserlerine göre en çok dikkatimi çeken ve beni benden eden eseri. Anadolunun bam teline vurup nidalar söyleyen bu yazar gibi Yaşar Kemal, Haydar Karataş, Orhan Veli Alıcı gibi sadece Anadolu'yu kaleme alıp, toplumsal bir acıyı sorunu esas alan eserler bence gerçek edebiyat söylencesine ve yorumlarına katkı sağlayacaktır... selam ile...
Sarıp sarmalayan, diyardan diyara, insandan insana, hayattan hayata götüren birçok hikaye tek kitapta.
.
Kimisinde zamandan gayrı yaşanıyor, kimisinde ise mekandan. Hikayelerde bahsi geçen kahramanları okudukça yeryüzünde yaşayan herkesin ayrı bir hikayesi olduğu da çarpıyor yüzümüze. Hem de ne hikaye... Ben hemen İstanbul'u düşündüm mesela. Acaba kaç kişi, kaç bin, kaç milyon kişi kendini olduğu yere ait hissetmiyor, kaç kişi hiçliğe doğru gidiyor acaba? Kaç kişi, birden, olduğu yerden ve zamandan bağımsız hissediyor kendini?
.
Her hikaye öyle farklı bir büyüye sahip ki satırları okudukça misafir olduğumuz farklı hayatlar bizlere yepyeni kapılar açıyor.
.
En güzel yanlarından biri ise Anadolu insanının, Toros insanının dertlerine de değiniyor oluşu. Bunları satır aralarında görmek mümkündü. Ve beni mutlu etti. O insanlara bir şekilde dokunmak ve hayatlarına bir süre misafir kalmak benim için çok güzel. Bazı satırlarda Yaşar Kemal okuyor gibi hissettiğim gerçeğini de yadırgayamıyorum.
.
Şubat ayı içinde okuduğum en güzel kitaplardan biriydi, kesinlikle! Biraz zamandan, biraz mekandan kopmak, yer yer hiçlik kavramını da düşünmek isterseniz şahane bir seçim
.
Hepsi birbirinden güzel olsa da benim favori hikayelerim Hiç ve Bir Başka Şahmeran oldu.
.
Sevgili @hunharcaokuyanlarkulubu yine güzel ve kaliteli bir etkinlik oldu #ayınhunharcaseçkisi
