Sait Faik okuduktan sonra caddeye, sokağa çıkıp insanları incelemek geliyor içinizden. Bulmak istiyorsunuz Sait Faik'in karakterlerini. Zaman değişse de değişmeyen bu insanları rahatlıkla bulabilirsiniz emin olun. Ama onun kaleminden dökülenler, gördüklerimizden bile daha gerçekçi canlanıyor zihnimizde.
"Kalabalık bir caddenin oldukça sevimsiz bir kahvesine akşamları çıkıyor, camın önündeki masaların hemen arkasındaki yere oturup kalıyorum. Saatlerce gelip geçenleri seyrediyorum. Sıkılmıyor muyum? Aksine eğleniyorum" sözleriyle kendisini bir nevi özetlemiş, "Ben Neden Böyle Yapıyorum" adlı hikayesinde Sait Faik Abasıyanık.
Herkesin okuması, bilmesi gereken bir yazar. Kendisinin ve eserlerinin değerinden bahsetmek, benim haddim değil zaten. Orhan Veli Kanık da demiş: "Güçtür çünkü Sait hakkında konuşmak"...
Kitapta Orhan Veli Kanık'ın gazetelerde kendisinin yayımladığı, ölümünden sonra yayımlanan yazıları olduğu gibi son sayfalarda onun hakkında yayımlanmış yazılar ve onun konuşmaları da var. Ülke gündemi, garip akımı, zamanın şairlerinden bahseden yazılar/konuşmalar bunlar, okurken bi an kendinizi 1940' larda gibi hissedersiniz bu konuda tek olmadığınızı söylebilirim.
Şiir kitabı hakkında ne yorum yaparım diye çok düşündüm ama pek de bulamadım. Necip Fazıl ile kıyaslayınca tamamen zıt oluşumda geldi bana. Necip Fazıl'ın kafiyeli ve anlamlı dizelerine Orhan Veli'nin sade ve serbest şiirleri sizi daha az yoracak bence. Üslubu çok sade ve doğal. Beğendim tabiki de. Aralarındaki bazı şiirlerin günümüz şarkıcıları tarafından bestelenmesi de ayrı güzel. Arada açıp okumak, rahatlamak için evinizde olması gereken bir eser. Sizlere de tavsiye ederim. İyi okumalar...
Yirmi iki öyküden oluşan bir kitap. Bazı öyküleri okurken haddimi aşarak bunu bende yazardım dedim. Bazılarını okurken hemen sözümü geri aldım. Halkın arasında yapılan gözlemler birer birer yazılmış sanki. Hani bunu bende yazarım dediklerime bakınca, İstanbul'da yaşamakta bir başka avantaj dedim kendi kendime. Bir sürü karakter ve hikaye her gün sokaklarda akıp gidiyor.
Orhan Veli Kanık bu kitabı tanıtırken Sait Faik için bir üniversitede edebiyat okutan ve bir gazetede makaleler yazan bir bayanın Sait Faik'in kahramanlarını, aşağı tabaka dedikleri, ayaktakımı dedikleri, halkın içinden seçmesini hoş görmediğinden söz ediyor. Ayrıca Orhan Veli Kanık Sait Faik hakkında derler ki: "Çok savruk. Yazdığını okumuyor. Bir yazar, okuyucunun karşısına çıkarken, kendisine biraz çekidüzen verir. Okuyucuya biraz saygı gösterir. Mecburdur buna." Sait Faik için söylenen sözlerin, galiba en haklısı bu. O savrukluğu Sait'te zaman zaman bende görüyorum. Bir cümlesini anlayabilmek için uzun uzun düşündüğüm oluyor; "Şu cümleyi şöyle kursaydı daha iyi ederdi..." dediğim oluyor. Oluyor ya, bir yandan da biliyorum onun ileri bir dil anlayışına vardığını.