Yanıp bitme , hayatın bitmesi gibidir, ucundan başlar , yavaş yavaş dibine doğru gider, sonunda kapkara bir şey kalır.İnsan yaşamı da bu kibrit çöplerine benzer; kimi insanlar vardır kötü işler yaparlar,orman yakma misali.Kimi insanlar vardır; kendinden bekleneni asla yerine getirmezler, kalın kibrit çöpü gibi kendi kendilerini yok eder giderler.Kimi insanlar vardır; bir lambanın fitilini yakarlar , kendileri yok olup gitse de ışığı kalır..