Eseri okurken aklıma ilk gelen günümüzde devam etmekte olan salgındı. Eserde aynı covid salgını gibi körlük salgınını anlatıyor. Arabasıyla durakta beklerken ansızın kör olan adamın diğer insanlara bu salgının sirayet etmesiyle eser devam ediyor. Tabii ki eserde ana kahraman kör adam değildir ana kahraman ileri sayfada karşılacağımız doktorun karısıdır. Diyebiliriz ki eserin merkezinde kadın vardır Bu satırları yazarken aklıma gelenleride aktarayım: 20.yüzyıl öncesi edebiyat dünyasına baktığımda toplumsal şartlardan dolayı kadın yazarlar azdır. Mamafih bu dönemin eserlerinde kadın merkezdedir. Bu eserlerin bazılarını söylemek gerekirse Anna Karenina, Ana, Madam Bovary, Gazap Üzümleri...
Eserin farklı iki yönü var, bunlardan bir yazar noktalama işareti olarak sadece virgül ve nokta kullanmış diger yönü ise eserde kahramanların isimleri yok. Sadece sıfatları var. Örneğin kör adamdaki gibi. Bunu söylemek gerek akıcı bir eser. Yorumlarda akıcılığı yönünde bir eleştiri var ama ben katılmıyorum.
Noktalama işaretlerine ve büyük harflere ihtimam edersek, eserin akışkanlandığında bir sıkıntı yaşamayacağınızı düşünüyorum.
Son cümle: Şehir hala oradaydı.