Öncelikle Orhan Pamuk’a bu kitabı yazma cesaretinden dolayı hayranlığım daha da arttı ve sevilmemesinin, kendisine karşı oluşturulan önyargının ve karalama kampanyasının başlamasının en büyük sebeplerinden birinin kitap içindeki bazı kısımlar olduğunu belirtmek isterim. Neler var mesela bu kısımların içinde: Kur’an’a uymayan hadislere yaptığı
‘’Vahdettin Efendi bu gece saraydan ayrılmıştır.’’ 17 Kasım 1922
Kitapta yer alan bu cümle resmi bir telgraftan alıntılanmıştı, öncesinde İngiliz General Harrington’a yazdığı mektupta hayatının tehlikede olduğunu; bu nedenle İngiltere himayesine girmeyi talep ettiğini söyleyen son Osmanlı Sultanı tarafından. Milli mücadelenin bitimine kadar
Beynin içinde "ağrı" algılayıcıları bulunmadığından, beyin ameliyatları sırasında sadece kafa derisi ve kemikleri uyuşturulan insanların beyinlerinde, onlarla sohbet ederek birçok işlemi gerçekleştirmek mümkündür.
Başka kitaplara da devam ettiğim için arada unutulmuş gibi olmuştu. 95 sayfalık ve bir oturuşta okunabilecek bir hacimde aslında.
Çok genç bir şekilde hayatını kaybetmiş bir yazar. (43 yaşındayken)
Tolstoy'un övgüsüne de mazhar olmuş bir kısaöykü yazarı.
Altı adet roman denemesi de mevcutmuş. Ancak üç yüzün üzerinde de kısa öykü yazmış, hem de sadece on bir yılda.
Öykülerinde Çehov tarzına benzerlik buldum.
Aşkın tüm coşkusuyla yaşandığı sıradışı örnekleri bu seçkide bulmak mümkün.
Okuyacağınız bu seçki hikâyeler,
Yaşadığı yüzyılın Fransa'sındaki bakış açıları ve ahlâk değerlerini ayırd edip birçok konuda şaşırmamıza da sebep oluyor.
Hikâyelerin içerikleri, bazı yönleriyle Poe'yu, bazı yönleriyle de Sade'ı anımsattı bana.
Sade ve kolay anlaşılır bir dili var. Ayrıca yazıyı güçlü betimlemelere boğarak sıkıcı hale dönüşmekten kurtaran bir üslûba sahip.
Kontrol edemediği aşırı ölüm korkusu ve akıl sağlığını bozup neredeyse delirerek ölmesine kadar ulaşan sanrıları arasında, son birkaç yılında, sürekli biçimde görünmez bir varlıkla birlikte yaşadığı iddiası da mevcut.
Hikayeleri, diğer eserlerini de gözden geçirmek lüzumunu hissettirdi bana.
Gönül ÖyküleriGuy de Maupassant · Alakarga Sanat Yayınları · 201432 okunma
Yazar, kitabına kahvenin bir içecek olarak ne zaman ve nerede kullanılmaya başladığına ve ülkemize ne zaman geldiğine dair rivayetlerle başlıyor. Çeşitli bölgelerde kahvenin kullanım şekillerini anlatıyor. Özellikle tasavvuf çevrelerinde ibadet ile beraber kullanım şekillerinden bahsediyor.
Halkın çeşitli kesimlerinin kahvehanelere olan ilgisi,
Okuyacak olanlara önce 333 üncü sayfadan sonrasını okumalarını, sonra kitabın başından 333 üncü sayfaya kadarki kısmı okumalarını şiddetle tavsiye ederim.
Bu kitap aile dizimi hakkında okuduğum ilk kitap.
Kitap konuyu aile dizimi örnekleri üzerinden anlatmış. Öncesinde çok kısa bi giriş bölümü var, bu giriş bölümünde kısaca değinilse de esas olarak kitabın tamamını okuduktan sonra genel bir bilgi verilmeden örneklere geçilmesinin sebebini anlıyorsunuz: aile diziminde genel geçer kaideler yokmuş, sadece sıklıkla tekrarlanan paternler mevcutmuş. Örneğin, eşini aldatan bir kadın genelde aile üzerindeki haklarını kaybediyormuş ve aileden uzaklaşması kendisi ve diğer aile üyeleri için daha iyi oluyormuş. Ama dediğim gibi bu genel geçer bi kural değil. Genel geçer kurallar olmadığı için de yazar aile dizimi şudur, şu şekilde yapılır, şu durum şu anlama gelir gibi bir giriş yazamıyormuş.
Varmak istediğim nokta şu ki, kitap açıklayıcı bir giriş yapmadan apar topar örneklere geçiyor, o örneklere bahsettiğim ' tekrarlanan paternleri' serpiştiriyor, bunu da çok sistematik bir şekilde yapmıyor. 333. sayfadan sonrası biraz daha derli toplu bir bilgi veriyor.
Ben 100 tane açıklayıcı, işe yarar cümleyi okuyabilmek için 500 sayfa okumuş gibi hissettim kendimi.
Aile dizimi hakkında okunacak ilk kitap olmaya pek uygun değildi bence.
Sevgi DüzenleriBert Hellinger · Aura Kitapları · 201762 okunma
