Yazarın hikayeyi parçalara bölme fikri sürekleyici hissini körüklüyor.aslına bakılırsa parçalar ayrılmış hikaye,başlarda kitaba gerçek manada "odaklanma sorunu" doğruyor.
bu yüzden kitabın neredeyse yarısına geldiğimde ancak gerilimin içine ortak olabildim.
Yazarın eksilerine gelirsek: baş karakterin olmayışı,ve kitapta geçen yan karakterler hakkında fazla bilgi verilmemesi,kitabın bütüne sirayet eden bu hava, "yapaylık sendromu" veriyor.
Genel anlamda,okurken keyif aldım.polisiye tarafinin zayıf oluşu,birden fazla dedektifin konunun içine dahil olması, saçma bir şeydi. bu da kitabın ,"kusursuz bir polisiye roman" havasından çok uzaklaştığı anlamına geliyordu.
