2022 Booker ödüllü kitap beni hiç aşina olmadığım bir kültür ve coğrafyaya Sri Lanka, Kolombo’ya götürüyor. Asya’nın da ( Hindistan, Pakistan, Sri Lanka, Myanmar gibi bu toprakları kapsayan genel bir coğrafi isim var mı bilmiyorum) Orta Doğu toprakları gibi kaynağını ; pek çok katliama, toplu ölümlere yol açan olaylarla mücadele halinde olduğunu bilmekten ziyade kulağa çalınan bir takım bilgi kırıntılarıyla aşinaydım. Maalesef üçüncü dünya ülkelerinin bazı ortak yönleri olan: adam kayırma, yozlaşma, büyük devletlerin sömüreleri vb şeyler de üst noktalarda. Sırf bu yüzden bile kitabı okumak bana çok ilginç geldi. Bizim için çok egzotik ve bilinmeyenin cazibesi.
Kitap aslında tüm bu siyasi mücadeler, ülke durumu haricinde çok ilginç bir konuya da sahip. Ölen ve nasıl öldüğünü bilmeyen ve öğrenme macerasına giren fotoğrafçımız Maali Almeida’nin hayaletiyle biz de ordan oraya savruluyoruz. Rüzgarların üzerinde seyahat edip, bir mekandan diğerine kolayca ilerliyoruz. Kitabın bu yönü beni gerçekten büyüledi. İlk 100 ya da 150 sayfa kitaba bayıldım. Ama sonra hiç aşina olmadığımız isimler ve siyasi olaylar, bir takım etnik olaylar ve isimler çorbasına döndüğü anlar da oldu. Bu biraz okuma zevkine gölge düşürdü kendi adıma. Yine de ve her şeye rağmen yazar Shehan Karunatilaka’nın yarattığı dünya inanılmaz büyülü ve eğlenceli.