Eşiğindeyim yarının. Hazırmıyım bilemem. Hem nasıl olunur ki?Yaşanmamış, olmamış bir şey hakkında konuşmak. Bu gizdir belki insana çekici gelen. "Ne olabilir ki?" dersin ama... "Ama." İşte asıl kelime bu. "Ama." İnsanın kaçış planı, sığınma alanı.. Bugün şunu yapmadım AMA yarın yapacağım. Peki neden hep yarına bırakılır. Soylediğin yarında yapmamışsan yarın çook. Kiloyla satıyorlar. İnsanlar çaresizken evine bir kilo yarın alıp gider. "Baba bisiklet aldınmı?" "Yarın oğlum." Bey et alacaktın." "Yarına artık hanım.." gibi gibi.. peki ya yarın olmazsa? Yarınımızı bu kadar bol keseden harcayıp çarçur etmenin ne manası var? Çaresizlik.. Evet çaresizlik. Bir yerde dur denmeli. "Dur birader sen bu ay ki 'yarın' hakkını aştın artık bu gününe bak" denmeli...