Tuna nehri, "Belene yıkılmaz ise eğer, ben de akmam." Diyordu. Tuna inat etti, nihayetinde Belene dağıldı.
Sayfa 96
Önden gidenlere selam olsun!
Onlar, yüce Türk devletinin ebed müddet yaşaması yolunda can veren, bedel ödeyen altın bir nesildi.
Güzel Türkistan senge ne boldu?
Sebeb vakitsiz güllerning soldu...
Çemenler berbad kuşlar hem feryad,
Hemmesi mahsun bolmaz mı dilşad...
Bilmem ne için kuşlar uçmaz bahçeleringde...
"Üstte gök çökmedikçe, altta yer delinmedikçe ilini ve töreni kim bozabilir! Ey Türk, titre ve kendine dön!"
Sayfa 87
Yaradana yapılan secde ruhun saltanatıdır.
Sayfa 83
Kurtla kuzunun beraber yaşayacağı o kutlu şafağa bin selam olsun!
Sayfa 67
"Ne gidenler yerilir, ne de kalanlar.
Ne gidenler çok övülmelidir ne de çok kalanlar.
Sonra da gidenler oldu. Hala gidenler var. Gidenler bir daha geri gelmiyorlar."
Sayfa 13 - PanamaKitabı okudu
Türk destanlarında kadın, erkeğin biricik yoldaşı ve çocuklarının anası olmak gibi önemli bir görevinin yanında milletin tem bereket kaynağı olarak tarif edilir. Kadını bu derece yüksek mertebeye ulaştıran töreye can kurban olsun!
Sayfa 57
Ülkümüz, yüce milletimizi daha yücelere taşımak ülküsüdür.
Sayfa 50
bir başka hayat, başka cihan özlüyorum ben...
Ulu Altaylar'dan, yeşil Tuna'ya Türk'ün zafer marşları çalıyordu âdeta. Kulaklarımı dört açtım... Dombra'dan yayılan duygu yüklü nağmeler, at kişnemeleri ve kılıç şakırtılarına karışarak yüksek tepelere çarpıp uçsuz bucaksız Asya steplerinde yankılandı.
Sayfa 44
En büyük kavgayı kendi içimde, barışa ihtiyaç duyduğum zamanlarda verirdim. Deruni sulh, derlerdi eskiler.
Sayfa 39
Gündelik arzuların değil, bitmeyen sevdaların aşığı olan bizler, vaziyeti kurtarma adına da olsa taviz verecek halimiz yoktu.
Sayfa 31
Sadece evinde bir bozkurt resmi bulundu diye, masum insanları çarmıha geren bir dehşet polisinin olmayan insafına kalmıştım. Şimdi bozkurt'un resmi değil, tam kendisi düşmüştü ellerine.
Sayfa 19