“Enveriye”den Ayrılma
Yıl 1908, esas öykünün gerçekten başlamasından on yıl önce. Osmanlı İmparatorluğu devrimin eşiğindedir. Jön Türkler, 1878 Anayasası hemen geri getirilmezse, İstanbul’a yürüme tehdidinde bulunuyor. Kötü şöhretli uğursuz “kızıl sultan” boyun eğer ve Jön Türkler başkentte ve imparatorlukta iktidarı fiilen ele geçirir. Sultan
“Enveriye”den Ayrılma
Yıl 1908, esas öykünün gerçekten başlamasından on yıl önce. Osmanlı İmparatorluğu devrimin eşiğindedir. Jön Türkler, 1878 Anayasası hemen geri getirilmezse, İstanbul’a yürüme tehdidinde bulunuyor. Kötü şöhretli uğursuz “kızıl sultan” boyun eğer ve Jön Türkler başkentte ve imparatorlukta iktidarı fiilen ele geçirir. Sultan
Rudolf Höß
Bu, birçok bakımdan, yaşı konusunda yalan söyleyerek askere yazılan, trenle ve at sırtında önce İstanbul’a ve daha sonra Irak cephesine yaptığı yolculuğun “henüz on altı yaşma basmamış bir çocuğun yaşamında derin etkili bir olay” olduğunu anılarında açıklayan Baden-Baden’li bir delikanlının öyküsüdür. Ama etkileyici de olsa, zihnine
Amerikan elçisi, Almanya’nın Türk donanması üzerinde büyük etkisi var; askerî heyetleri fiilen Türk ordusunu yönetiyor. Ayrıca von der Goltz [Golç Paşa) ile büyükelçileri de kabineye danışmanlık yapıyor’ diye yazıyordu.
27 Eylül 1914’te Cavit Bey, günlüğünde ‘Eminim ki Almanya biz savaşa girene kadar bize hiç para vermeyecek’ diye anlatıyordu.
Osmanlı Büyükelçileri
Paris halkı bu değişimden çok etkilenmişti. Özellikle Parisli kadınlar başlarına kavuk takmaya, Osmanlı şalvarı ve Anadolu fistanı giymeye, hilâl şeklinde mücevherler kullanmaya başlamışlardı. Sosyete, Osmanlı Büyükelçisi Seyyid Ali Efendi'nin kılık kıyafetini taklitte yarışıyordu.
Paris caddeleri, Osmanlı kıyafetine girmiş Parisliler yüzünden İstanbul caddelerine benzemişti. Böylece Paris'te bir Türk modası oluşmuştu
Osmanlı Büyükelçileri
Nihayet 24 Haziran günü Paris'e giren Osmanlı Büyükelçisi Seyyid Ali Efendi, ancak önemli krallara yapılan büyük devlet töreniyle karşılandı. (Fransız yazar Maurice Herbette, o zamana kadar Paris'i ziyaret eden Rus Çarı Deli Petro'ya bile böyle bir ilgi gösterilmediğini özellikle belirtiyor)