Dünya madem fanidir değmiyor alaka-i kalbe..
Sayfa 86Kitabı okudu
Türkiye'de Doğu Batı
Elden ele uzatalım lütfen
TBMM Kütüphanesi acikerisim.tbmm.gov.tr/xmlui/handle/11543
Milli Saraylar Kütüphanesi acikerisim.tbmm.gov.tr/xmlui/handle/11...
Yazma Eserler Kurumu'nun transkripsiyon, tıpkıbasım ve yayınları ekitap.yek.gov.tr
Tebriz'den (İran) Hasan Bey Hadi'nin Turuz sitesinde taranmış halde binlerce kitap var.
Özellikle dil
KIL OLDUM ABİ...
Lise yıllarım, abimin beni yönlendirdiği kitapları okumakla geçti. 
Aziz Nesin de onlardan biridir. (Diğeri de yine çok değerli bir yazar. Onu başka bir incelemede anlatmak isterim.) Aziz Nesin'in kitaplarını kahkahalarla okurdum. Ama nereden bilirdim ki lisede beni güldüren adam, üniversitede ağlatacak. Evet ben Aziz Nesin diyince hep güldüm, ta ki
BİLİYOR MUSUNUZ?
“1923TE TÜRKİYE’DE;
Nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu.
40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu.
Traktör sıfırdı, karas...aban’dı.
5 bin köyde sığır vebası vardı.
Hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu.
İki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon
Osmanlıca Da {İsâr} Diye Bir Kavram Var..!
Benim Değil Onun Olsun, Bende Var Onda Da Olsun, Bende Yok Ama Onda Olsun, Onda Yok Bende De Olmasın. Demekmiş...
Kelimenin Muhtevasına Bakar mısınız....🤗
Baya oluyor. İstanbul surlarını boydan boya gezerken Topkapı girişi tarafında bir oyuk gördüm.
Üzerinde Osmanlıca yazı vardı ne dediğini pek anlayamadım.
Oyuğu incelemeye çalışırken yaşlı bir amca yanıma geldi.
Evladım dedi, "Osmanlı zamanında hali vakti yerinde olanlar, gece vakti buraya bir miktar para koyarlarmış.
Sabahleyin sadece ihtiyacı olanlar ihtiyacı kadar olanı alır, fazlasını almaz, gerisini diğer ihtiyaç sahiplerine bırakırlarmış" dedi...
Eskiden, herkesin birbirinin iyiliğini istediği, ne güzel bir dünyada yaşamışlar öyle, insan gıpta ediyor.
Şimdi öyle mi? Herkes birbirinin kötülüğünü istiyor sanki.
Günümüzde ne güzel söylemiş şair;
Uçtuğunu sakın kimseye söyleme.
Öyle bir inanmazlar ki, sen bile düşersin.
Yavuz BAHADIROĞLU Anısı
Düşünün ki, bu "fikir”ler, ders kitaplarına serpiştirildi ve o dönemin çocuklarının beynine ekildi. Laiklik uğruna kelepçelendiğimde, on dört yaşındaydım. Köy evimiz basılmış, Osmanlıca öğrenirken karaladığım kâğıtlara el konmuş, “Bunları kim yazdı" diye soran jandarmaya, “Ben yazdım" deyince, kelepçelenmiştim. Oysa açıkçası
Sayfa 114Kitabı okudu
