Nietzsche, tıpkı dünyaya atfettiği gibi, sonsuz yoruma açık bir kaynak şeklinde okunmaya uygundur. Nietzsche okumaya oturan, zorunlu olarak bu metinlerin kendinden uyandırdığı yorumlarla kalkar. “Kant’ın ne dediği” sorusu yanıt alabilir bir sorudur; “Nietzsche’nin ne dediği” ise yalnızca yorumlanabilir.