Bir zamanlar otizm, çocukluk dönemi şizofrenisi olarak değerlendirilirdi. Aslında durum tam tersidir. Şizofrenler her zaman dış dünyanın etkisinden yakınırlar; güçsüz, etkisiz, kendi olamayan, başkaları tarafından oynatılan insanlardır. Öyle olduklarına inanırlar. Otistikler ise hiç etkilenmemekten, dış dünyadan tamamıyla yalıtılmış olmaktan muzdariptirler.