456 syf.
10/10 puan verdi
BAZILARI İÇİN GEÇMİŞ LANETTİR
Altın Ev romanıyla Salman Rushide bizlere yirmi birinci yüzyıl Amerika’nın panoramasını gösteriyor. Toplumun en küçük yapı taşı olan bir aile üzerinden Hindistan ve Amerika’nın toplumsal yapısını, dönemin mafya ve yolsuzluklarını, Amerika’nın süper gücü altında yatan kirli gerçekleri biz okurlara sunuyor.
Hindistanlı bir ailenin, Hindistan’daki
280 syf.
·
Not rated
Okunması, duygusal anlamda, çok zor bir kitap...Narsist anneye sahip kızlar için yazılmış. Kitabın kapağı siyah beyaz sanki zedelenen ruhların cansızligini, renksizligini yansıtır gibi. Bu sebeple fotoyu papağanım Poly ile renklendirmek istedim, sanki hususi poz verdi, normalde bir yerde sabit tutmak çok zor. Narsizm bir spektrum bozukluğu,
Otizmli çocuklara bir de kardeşlerinin gözünden kısaca bakıyoruz fakat bu kısa cümleler aslında çok derin. Tam olarak neyin sebep olduğu bilinmeyen, tamamen ortadan kalkması şimdilik imkansız olan, eğitimlerle olumsuz etkileri en aza indirgenmeye çalışılan ve hastalık olmayıp bir spektrum bozukluğu olan otizm ile yaşamayı kardeşlerinden mini tavsiyelerle öğreniyoruz.
İlgisi olan ya da olmayan herkes okuyup fikir sahibi olabilir.
Bir kitap yüzünden ağlamayalı çook uzun zaman olmuş onu fark ettim. Hem kitaba başlamak isteyenler için hem de bitirip de tam olarak anlamamış olanlar için Annika ve Jonathan üniversite yıllarında tanışmış ve sevgili olmuş ama sonrasında ayrılmışlardır. On sene sonra tekrar karşılaştıklarında birbirlerine şans vermeye karar verirler. Annika’da otizm spektrum bozukluğu olmasına rağmen kendini bu kadar geliştirebilmiş olması inanılmaz bir şey. Jonathan zaten sevilesi bir karakter ama Annika beni inanılmaz etkiledi. Spoiler olmaması adına pek bir şey anlatmak istemiyorum ama kitabın ikinci yarısı başladığında sonuna kadar durup durup ağladım mükemmel bir kitaptı. Umarım bu kitaba denk gelirsiniz çünkü kesinlikle şans verilmesi gereken hikayelerden biri.
Disleksi, özel öğrenme güçlüğü, otizm spektrum bozukluğu… Özel çocukların günlük yaşamda karşılarına çıkan sorunlar karşısında nasıl baş etmeye çalıştıklarına tanık olmak özel çocuklarla çalışmış bir diyetisyen olarak ayrı yer etti bende. Bence tam bir çocuk-genç romanı. Günümüzde akran zorbalığı bu denli artmışken farkındalığı arttırmak için şahane bir kitap. Özellikle eğitimcilerin, gençlerin, alanda çalışanların okumasını tavsiye ederim.
Okunması,duygusal anlamda,çok zor bir kitap...Narsist anneye sahip kızlar için yazılmış.Kitabın kapağı siyah beyaz sanki zedelenen ruhların cansızlığını, renksizliğini yansıtır gibi.Narsizm bir spektrum bozukluğu,kişiler tıpkı otizm gibi farklı düzeyde narsistik yapıda olabilir.Bu kişilerin sevgi verme,empati kurma yetisinden yoksun( ki kendi duygularıyla bile irtibatta değil ki) olduğunu kabul edip, hakkınız olup alamadığınız şeyler için yasınızı tutup yolunuza devam etmelisiniz.İç ses haline getirdiğiniz tüm olumsuz cümleleri silip (O güvenilir bir kaynak değil çünkü) yerine gerçek olan doğru olumlu cümleleri yerleştirmeniz gerekiyor. Onunla tartışmaya asla girmeden (ki zaten kaybedersiniz) sınırlarınızı koruyun.
Çocuğunuz varsa başarı değil kişilik odaklı olun,çocuğunuzun erdemli yanlarını destekleyin,bencil değil başkalarının duygularını da hissedebilen çocuk yetiştirebiliyorsanız annenizden size miras kalacak olan narsizm döngüsünü bir nebze de olsa kırmış olursunuz.
Yutan(kontrolcü) yada görmezden gelen anneden bahsediyor yazar.Şansınız varsa bir öğretmen,amca,teyze,komşu vs tarafından sevgi ve destek gördüyseniz başarı odaklı ve mükemmeliyetçi olursunuz.Bu kadar şanslı olmayanlar devamlı kendini sabote edip hayatta devamlı başarısız oluyor. Başarılı olduysanız da muhtemelen başkalarından onay alacağınız umuduyla devamlı daha çok çaba harcarsınız ki bu da narsistik bir eğilim belirtisidir...Keyifli okumalar...