Kitap, bir grup serseriden kendini lider görenin kaba ağzıyla yazılmış. 15 yaşındaki bu çocuğun hiçbir şekilde ahlakî kişiliği ve vicdan, merhamet, empati gibi duyguları yok. Kitapta her ne kadar birkaç güzel çıkarım bulunsa da, genel anlamda umduğumu bulmadım.
Diğer okuyucuların bu kitabı gereksiz romantize etmesi, bana her kötülüğün kabul görebileceğini ve her kötüye muhakkak sempati duyulabileceğini bir kez daha gösterdi.
Kitaptaki baş karakterle empati kurabilen ve onu güzelleyen okurları, -eğer normal bir insan iseler- durup dururken dayak yiyen yaşlı adamla, tecavüze uğrayan kadınla, gözlerinin önünde karısına tecavüz edilen adamla ve evinde kendi halinde kedileriyle yaşarken bir suçlu tarafından öldürülen zavallı yaşlı kadınla da empati kurmaya davet ediyorum.
Sonuç olarak baş karaktere yapılan işlem bence acımasızca değil ancak gördüğümüz kadarıyla kesin çözüm de değil. Bence suçlular ıslah edilmeye çalışılmalı, bunun gibi ıslah olmayanlar ise hapis cezasını çekerken karşılıksız olarak kamu yararına -özellikle ağır sanayide- çalıştırılmalıdır.