ilk yirmi sayfa da Aliya İzzetbegoviç neler çıkarmış günümüze.
hayran kaldım....
Modern bilimin epistemolojik kabulleri, insan hakkındaki kadim irfanı reddederek yerine yeni bir tanım ikame etmektedir. Modern düşünce, hıristiyanlıkla köklü bir hesaplaşmadan tevellüt ettiği için postulatlarını, bir reddiye mirasının üzerine inşa etmiştir. Ontolojik günah, otoriter kilisenin tutarsız doktrinleri, doğruyu bulmak için din adamlarının kılavuzluğuna zorunlu muhtaçlık, feodal sömürü, bir tarafta hayatı kefaret ödemekle geçen cennetten düşmüş “düşkün insan”, diğer yanda tanrılaşacak kadar yüceltilmiş ulu insan tasavvurlarının kaotik kavşağında ortaya çıkmış bu mantalite, insanı yeniden tanımlarken gözünün yaşına bakmamıştır. Modern paradigma, İsa-Mesihin şahsında tanrılaştırılan insanı, ayakları yere basan bir düzleme indirmek için öyle sert ve acımasızca çekmiştir ki insana has nitelikleri de yok etmiştir. İseviliğin insan anlayışına radikal bir itiraz olarak sahneye çıkan bu yeni bilimci felsefe, eski hali imkansız kılarken yeni hal de pek istikbal vaat etmemiştir. Zira insan artık huzursuz, sıradan bir canlıdır. 19. yüzyılın ortasına gelindiğinde, teknoloji romantizmin tahtını gasp etmiş ve insan doğasının özü sorgulanır olmuştur. Bilimin, krizin dozunu artırıcı keşifleri sayesinde ölümsüz ruh mevta olmuş; insan artık düşmüş bir melekten ‘maymunun tekine’ tefessüh etmiştir.
Öte yandan anal dönemde geliştirilen özellikler ve narsisizm, anal takıntılara sahip olanların obsesif kompulsiyonlarından narsisistik kişiliğin aşırı egoizm ve bencilliğine kadar nesne odaklı muhtelif bozukluklarla ilişkilidir.
Baskı, esneklik yoksunluğu, karakter zırhı: Reich'a göre faşist bireyin iki temel taşından birini bunlar oluşturuyorsa, diğerini de mistisizm oluşturur. Reich, mistisizme yönelik en açık tarifinde şöyle der: "Mistisizm, bilinçten yoksun bir orgazm özleminden başka bir şey değildir." Yani şunu demek ister: Baskıcı-otoriter kişiliğin büründüğü karakter zırhı, bir tür aşikâr ifade ve yüceltilmiş tatmin arayışıyla işlemeye devam eden bilinçdışı dürtü ve isteklere karşı bir savunmadır. İki dünya savaşı arası faşizminin simgeleri, ritüelleri, mitingleri, lidere tapınmayı ve askerî zaferi mistik bir şekilde yüceltme- sinin ve ırk, ulus ve halk-topluluk mefhumlarından fanteziler üretmesinin apaçık nedeni budur. "Prusya askerî geçit törenleri," der Reich, mistik ve mekanik bir insanın bütün özelliklerini açığa vurur. Dirimin nihai izlerini temsil eden insani mistisizm, Hitlercilikte mekanik sadizmin kaynağına dönüşür. Biyolojik işleyişin en dipteki pınarlarından bütün bu esneklik yoksunluğuna ve köleleştirmeye rağmen tekrar tekrar "özgürlük" çığlığı yükselir. (...) Özgürlük uğruna atılan bu çığlıklar, insanın kanının pıhtılaşması kadar kadimdir.
Baskı, esneklik yoksunluğu, karakter zırhı: Reich'a göre faşist bireyin iki temel taşından birini bunlar oluşturuyorsa, diğerini de mistisizm oluşturur. Reich, mistisizme yönelik en açık tarifinde şöyle der: "Mistisizm, bilinçten yoksun bir orgazm özleminden başka bir şey değildir." Yani şunu demek ister: Baskıcı-otoriter kişiliğin büründüğü karakter zırhı, bir tür aşikâr ifade ve yüceltilmiş tatmin arayışıyla işlemeye devam eden bilinçdışı dürtü ve isteklere karşı bir savunmadır. İki dünya savaşı arası faşizminin simgeleri, ritüelleri, mitingleri, lidere tapınmayı ve askerî zaferi mistik bir şekilde yüceltmesinin ve ırk, ulus ve halk-topluluk mefhumlarından fanteziler üretmesinin apaçık nedeni budur.
_Şeytanla anlaşmak, yani Nevrotik kişinin kendi benliğinden vazgeçmesi, ruhunu satmasına karşılık gelmektedir. Psikiyatride bunu "kişinin kendine yabancılaşması" olarak adlandırıyoruz.
