Zövqün qaynaqlarında elə bir acılıq var ki,
Çiçəklər arasında olsa boğazımızı yandırar. (Lucterius)
Qovuşa bildiyimiz zövq və nemətlərin hamısı mütləq dərtlərlə qarışıqdır.
Dərin bir sevincdə, əyləncədən çox ciddilik vardır.
Səadət belə həddini aşarsa əzab olar. (Seneca)
Kədərli zamanlarımızda belə gülümsəyən, xoşumuza gələn, incə və xoş bir şeylər duyan kimi oluruq. Görəsən bəzi ruhlar üçün hüzün bir zövq, bir qida deyilmidir?
Ağlamaq da bir keyifdir. (Ovidius)
... Ovidius şöyle diyor bu konuda: "Sanat, kimsenin onu fark etmediği yerdedir." Engels'in düşüncesiyse şöyledir: "Yazar kendini ne kadar geriye çekip görüşlerini ne kadar iyi gizleyebilmişse, bu, sanat eseri için o kadar iyidir.
«Bond Azizesi, Kırtasiyelerin Bakiresi, Xerox Madonnası olduğum yaşamımda bir ofis çalışanı bana şöyle derdi: "Siz önceden kendi halinde sıradan bir insandınız, nasıl böyle bir dönüşüme uğradınız?" Ben de cevap verirdim: "Evrak çantanın içine bak evlat, mucizeyi orada bulacaksın." Çantasında Ovidius'un Dönüşümler'ini bulur, şaşkına dönerdi. Meleksi bir sesle ışıltılar saçarak rüyasına girer ve ona şöyle derdim: "Kitabı oku evlat, sen de bir dönüşümü tecrübe edebilirsin."»