Selam! Nasılsınız? Ben olabildiğince iyi. Kitap okuma konusunda düşüşe geçmişken, eğlenceli, çerezlik olduğunu düşündüğüm oihtiyacım olan, #sallythorne 'nin #nefretoyunu kitabını okuyup bitirdim.
Aslında çok önce okuduğum bu kitabın yorumunu şimdi paylaşabiliyorum, yine düzensizleştim. Neyse, bu kitap konusunda çok yorum gördüm, hepsini okumasam da beklentim aşırı yükselmişti ve kesinlikle doğru zamanda okumanın etkisiyle beklentimi karşıladı. Çok beğendim. Koca koca insanların tavırları biraz absürt gelse de komikti. Bu tarz tavırların ardından süregelen olaylarla nefretin aslında aşk olmasının farkındalığına varılmasına doğru geçiş yapması gayet güzeldi. Bir asansör sahnesi var ki, ovvv aşırı iyidi. Kitap, iki yayınevinin birleşmek zorunda kalmasıyla değişen dengeleri ve iki Ceo'nun asistanlarının birbirlerine olan nefretlerinin zamanla değişimlerini anlatıyor.
Olaylar öyle bir duruma sürükleniyor ki, oyun nefret oyunundan başka bir oyuna sürükleniyor ve tam o anda, ailesel dramı ve sonunda aşka doğru tam anlamıyla sürüklenmeyi okuyoruz. Belki normalde bu derece beğenmezdim ama o kadar doğru bir zamanda okudum ki, o kadar iyi geldi ki... okuyunca bence. Bir de kitapta bir kadının dizginleri eline alıp ona göre hayatına şekil vermeye başlamasına da değinilmişti, bir şekilde bunu bir erkek desteklemişti, bu ayrıntılar da ayrı güzeldi.
