Elimi bırakma, ekmeğimiz haram suyumuz kan olur
odamız dağılır yasemin küser kitaplarımız perişan olur
kapıları örtüyorlar oysa mevsimler bitmedi daha
senin kandilin yanıyorsa odamız bana cihan olur
sensiz kanıma toplansa sabırsız dağ hayvanları
kıskanırlar güzel ölmeleri, hepsi hayran olur
çorak ülkelerde bir çocuğum, bir kuyudayım belki
çıkrığa dokun yeter, cümle çöller kenân olur
elimi bırakma, yürüyelim bir büyük meydana doğru
dünya yanar arınır, çiçekli bir isyan olur
Dışım çiçek açmiş belki
İçimde kara yosunlar
Görenler mesut sanıyor
Bilmezler ki ne derdim Var .
Oy beni vurun vurun
Nedur çektuğum zulüm
Şu dünyanun yükini Bir ben mi omuzladım oy...
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir