Aynı karanlık da örtse üstümüzü. Herkes kendi gecesinden seyrediyor bir başka gökyüzünü...
Başka bahçelerde gezinsem de karla kaplı içimdeki bahçeyi sevdim ben.
Sevdim, benim olanı içimden.
Kararsız bir yağmurun sıkıntısı desem değil, bir başka şey bu, ama ne. Tanımlamak gerekirse, ezberini unutmuş bir çocuğun alnından öpen hüzün
Şimdi yaprakları sararmış bir kitaptan çıkan kahraman girebilir ancak hayatıma.
Akşamın geceye değen teninde bir ürperti. Akşam ki
gökyüzüne yazdığı bir şiirdir kanatlarıyla kuşların
annesi yok akşamın.
Oya Uysal
Oya Uysal
göِğsümden geçerdi göِç yolları kuşların.
yaşadım mı, düş mü, hayal mi ne kadar uzak.
bir başka kalpteki yerin kadardı hayat...
"hep aynı mesafedeyken geçmişlerimiz ve bırakıp gitmezken hiçbir yere içimizi
neyin nesi bu nefret sinmiş odalardaki karanlık
bu saplanacak sırt arayan kınından çekilmiş sözler
birbirinin düşmanı herkes,yazık."
Sayfa 19Kitabı okudu
Şimdi yaprakları sararmış bir kitaptan çıkan kahraman girebilir ancak hayatıma.
Oya Uysal
Aynı karanlıkta örtse üstümüzü herkes kendi gecesinden seyrediyor bir başka gökyüzünü...
Oya Uysal