Ertesi sonbahar, ne olduğunu çözemediği ama yüreğindeki ağırlığı artıran kötü birtakım belirtiler algılamaya başlamıştı. Fazlasıyla eskidiğinden yeniden moda olan, yakası tilki kuyruklu mantosu ve yapma çiçeklerle bezeli şapkasıyla, Saatli Meydan'daki altın sarısı akasyaların altında yine kahve içer olmuştu. İçgüdüsünü yönlendirerek dikkat kesildi. İçindeki huzursuzluğun nedenini bulmaya çalışarak, Ramblas'daki kuş satıcısı kadınların gevezeliklerine, kitap standlarında yıllardan beri ilk kez futboldan söz etmeyen erkeklerin fısıldaşmalarına, güvercinlere ekmek kırıntıları atan savaş gazilerinin derin sessizliğine kulak verdi; her yerde ölümün kuşku götürmez belirtileri vardı. Noel'de akasyaların arasında renk renk ışıklar yanmıştı, balkonlardan müzik sesleri ve neşeli konuşmalar duyuluyordu, ülkenin kaderine yabancı bir turist kalabalığı açık hava kahvelerini istila etmişti, ama bu bayram havasının içinde bile, anarşistlerin sokakların efendisi kesildikleri zamanların öncesindeki aynı bastırılmış gerginlik hissediliyordu.
Sayfa 114 - CanKitabı okudu
Anlatmak İstemediğim Bir Öykü
''Ölümden söz eden insanlar ölmez,'' demiştim anneme.
Ağabeyimin sözlerini yeterince ciddiye almamıştım. Annemi yatıştırmak için yaptığım bu konuşmadan birkaç ay sonra ağabeyim öldü. Aynen hep söylediği gibi. Daha otuz yaşına gelmeden. Yirmi yedi yaşında intihar etmişti.
Sayfa 86Kitabı okudu
Öykü satıcısı
Beni Salman Rushdie'nin ta kendisinin yanına oturttular. Evet, evet, kendisi. Minik yuvarlak gözlükleri, keçisakalı olan... Gerçeği söylemem gerekirse, aslında televizyonda gösterilen kişilerin, en ünlü olanların, gerçek hayatta varolmadığını, bir tür bilgisayar canlandırması veya hologram olduğunu düşünmüşümdür hep. Siz Madonna'nın veya Brad Pitt'in gerçekliğinden biraz şüphe duymaz mısınız?
Sayfa 184Kitabı okudu
