Merhabalarrr... Bugün sizlere okurken geçmiş anılarınıza, çocukluğunuza gideceğiniz bir kitapla geldim. Kitabımızın adı ''Koku''.
Kitabımız ön söz bölümüyle başlıyor. Yazarımız burada yazmaya ne zaman ve nasıl başladığını kısaca anlatıyor. Ön sözün hemen ardından öyküler art arda sıralanıyor. Öyküler, gözümüzün önünde sıralandığı gibi onları okumaya başlamamızla beraber öykülerin etkisiyle anılarımız da zihnimizde canlanıveriyor. Her bir sayfayı çevirdiğimizde farklı kokular, farklı anılar karşılıyor bizleri her biri farklı duygular hissettirse de çoğunlukla geçmişe dair bir özlem içinde buluyoruz kendimizi. Kitabın sayfasını her çevirdiğimizde sanki geçmişe dair anılarla aramızdaki bir perde açılıveriyor da anılarımız öykülerle birlikte tek tek gün yüzüne çıkıyormuş gibi hissettiriyor. Keşke birkaç öykü daha olsaydı ve ben biraz daha güzel anılarımı hatırlayıp onlarla kalabilseydim. Kitaptaki öykülerin hepsi güzeldi ama ben en çok Tarhana, Kızarmış Ekmek ve Mutluluk adlı öyküleri sevdim.
Sizler de kendinizi öykülerle beraber geçmişe dair kısa ve anılarla dolu bir yolculuğun içinde bulmak istiyorsanız okumanızı tavsiye ederim.
Koku 
Emrah Akdeniz
Siddhartha Gautama, bugün bilinen ismiyle Buda ve Budizm
Siddhartha Gautama'nın, yani Buda'nın, ilk biyografileri, yaşamından yaklaşık altı yüz yıl sonra ortaya çıktı. Ancak, antik metinler ve arkeolojik bulgular, Buda'nın içinden çıktığı toplum ve onun öğretileri hakkında birçok şeyi açıklar.
Siddhartha Gautama, bugün Nepal sınırları içinde yer alan Sakya'nın eski küçük klan
Sayfa 103 - Yakamoz KitapKitabı okudu
Doğuş'ta, "insan kızları" ile eşleşen meleklerden söz edilir. Eski Yunan ve Roma'nın mitoloji
kültürlerinde, kadınlara boğa, kuğu, altın çeşmesi olarak görünüp onları gebe bırakan tanrılar vardır.
Eski bir Hıristiyan inanışına göre, felsefe yetisi insanın kendi hünerinin değil, iblislerle yapılan
yastık sohbetinin bir
Sayfa 105
Bununla birlikte, dünyayı anlamlandırmamız, düzenlememiz ve bilgilerimizdeki boşlukları doldurmamız açısından şemaların genellikle çok yararlı olduğunu da unutmamalıyız. Bir an için hiçbir şemanız olmadığını düşünün. Karşılaştığınız her şey size açıklanamaz, kafa karıştırıcı, daha önce eşine rastlamadığınız bir şey gibi gelseydi nasıl olurdu? Sinir sistemindeki trajik bir bozukluktan kaynaklanan Korsakov sendromundan mustarip insanlar işte tam da bu durumdadır. Bu bozukluk kişinin yeni anılar oluşturma yeteneğinin kaybolmasına ve karşılaştığı her durumu, daha önce benzer durumları defalarca yaşamış olsa bile, sanki hayatında ilk kez görüyormuş gibi değerlendirmek zorunda kalmasına neden olur. Bu durum bazen o denli rahatsız edici, hatta dehşet verici olabilir ki, Korsakov sendromu olan bazı insanlar yaşadıkları deneyimlere bir anlam verebilmekte bile büyük bir zorluk yaşarlar. Nörolog Oliver Sacks (1987) Thompson adındaki bir Korsakov hastasının durumunu şöyle anlatıyor:
"Hafızası yalnızca birkaç saniyelikti. Sürekli olarak dikkati dağılıyordu. Bellek kaybı nedeniyle sürekli büyük bir boşluğa düşüyor, ancak o bu boşlukları, hemencecik uydurduğu öykülerle ve her türlü hikâyeyle dolduruvermeye çalışıyordu. Akıntıda sürüklenme hissi ve bağdaşmazlıklar bir an için bile müsamaha gösterilecek, kabullenilecek gibi değildi -bunun yerine Mr. Thompson bilinçdışında aralıksız ve çabucak yarattığı öykülerle çevresinde sürekli olarak doğaçlama yeni bir dünya kurguluyordu..." çünkü bu durumdaki bir hastanın kendini (ve dünyasını) her an, tam anlamıyla, oluşturması gerekir (s. 109- 110; italikler özgün metinden)
Sayfa 128Kitabı okudu
Her aşkın üzerine ölümün gölgesi düşmüyor mu?
Hepimiz ölünce içimizde taşıdığımız kendimize ve başkalarına ait öykülerle birlikte gitmiyor muyuz?
