DENİZE ÖVGÜ
Alvaro de Campos
rıhtımda kimsesiz, yapayalnız, bu yaz sabahı
bakıyorum kumsalın kıyısından, bakıyorum belirsizliğe,
bakıyorum ve küçük, siyah parlak bir vapurun
yaklaştığını görmekten mutluluk duyuyorum.
uzakta, öyle açık seçik ve bildik ki kendince
ardında kendi dumanından bir bayrak bırakıyor havaya.
limana giriyor ve
Senin için öyle bir ordu kurarım ki kelimelerden, ‘gıpta’ kelimesi içine düştüğün hali anlatmakta kifayetsiz kalır. Gerçek olan sen, yarattığım gölgene râm olursun söyleyeyim Oduncunun hikayesi hani, bilirsin; oduncu her akşam cinlerden, perilerden bahsedermiş de bir gece gerçekten peri görünce nutku tutulmuş ya, işte öyle bir şey. Zülfünün yay gibi kuvvetli çelik telleri nispetinde sana karşı aşkım var, ihtirasım var. Ama yine de gün gelip de gölgenle mücadele edecek kadar kendini rüsva etme .,
Gençlere gelince; aramizda hiçbir anlasmazlik yoktur. Onlarla gayet iyi geçiniriz.
Çocuklara gelince... onlarla da, bizimkiler istedikleri gibi birlikte oynarlar.
Bizimkilerin bir kismini da, abidlerin basina dert ettim. Bir kismini da zahidlerin.
Onlar, bunlarin yanina girer; halden hale sokarlar. Bir tepeden öbürüne... hep dolastirip
Sayfa 6
Lafı uzatmadan seviyorum
Sen sadece sev...
Ben her şekilde anlarım.
Bu sözcüklerle basitleştirilmeyecek bir his.
Anlatmanla ilgili değil, anlamamla alakalı her şey.
Çok bilinmeyenli denklemler gibi de değil.
Öznesi ve yüklemi net cümlelerden hatta.
Bir şiirin en dürüst tahlili belki.
Tabiatın sesini, herkesten farklı duymam gibi bir şey.
İki farklı ülkenin
