“Gidecek başka kimseniz yoksa ne olacak! Her insanın gidebileceği bir yer olmalı, öyle değilmi?
Ev insanın ailesinin olduğu yerdir.Öyle değilmi?
"Berlin'de yalnızsınız degilmi " ?
" Ne gibi ?"
" Yani ... Yalnız işte ... Kimsesiz ... Ruhen yalnız ... Nasıl söyleyeyim ... Öyle bir haliniz var ki ..."
Bir küçük huzurevi
Bizler bir şeyin farkında değiliz aslında biz de bir zamanlar çocuk iken onlar bizim elimizden tuttular.
bizi her türlu tehlikeden koruyarak büyüttüler .zaman geldi o elimiz tutanlar, yaşlandılar.
Onlara karşı olan evlatlık görevimizi yapmak gerekirken biz onları kendi dünyalarında yalnızlıklarına mahküm ettik. Bir zamanlar karanlıktan korktuğumuzda yanımıza gelerek, "korkma, ben varım!" derdi hatırlıyor musun? Peki şimdi sorarım sana, o, karanlıktan korktuğunda sen onun yanında olabiliyor musun? Koskaca bir hayır çünkü onun sesini duyacak kadar yanında değilsin.kendini onun yerine koy derim ben, çünkü bir gün biz de yaşlanacağız.
hep böyle kalmayacağız, öyle değilmi?
Sakın unutma her yokuşun bir çıkışı olduğu gibi bir inişi de vardır....
Sayfa 64 - Uyanış yayıneviKitabı okudu
Şuan da öyle değilmi?
Çocukluğumuzdanberi ne kötü eğitim kalıplarının içinde yetişmişiz.
